Lenneke in Shanghai deel 6

Hoi beste blog-volgers,

Het is vandaag dinsdag 22 mei, alweer 10 dagen geleden dat ik mijn laatste blog heb geschreven. Ook nu heb ik weer stof genoeg om jullie wat leesplezier te bezorgen. Jack zit tegen over mij aan de eet(werk)tafel. Hij werkt deze ochtend gezellig vanuit thuis. Vanmiddag moet hij aan de andere kant van de stad (1 uur met de metro) een fabriek bezoeken. Onder het genot van een bakkie Espresso koffie en Sublime FM op de achtergrond laat ik me de afgelopen week nog eens voorbij komen.

Zaterdag 12 mei. Eerst een felicitatie naar mijn broer voor zijn 60e verjaardag, een mijlpaal. Ik probeer hem later te bellen. Vandaag regelen we ‘even’ een nieuwe power kabel voor mijn computer. De oude laadt niet meer op en ik kan niet zonder mijn laptop. Als we toch in de winkel zijn kopen we meteen een HDMI-kabel voor de aansluiting tussen de TV en laptop zodat we de Nederlandse programma’s ook in het groot kunnen zien. Maar ‘even’ wordt weer een paar uur voordat we de juiste winkel gevonden hebben. We begonnen fanatiek op de fiets maar toch maar overgestapt op de metro. Uiteindelijk gelukt.

Zondag 13 mei. De app geeft een slechte kwaliteit van de lucht aan. Onze work out brengen we zodoende door in de gym. In de middag gaan we op de fiets een nieuw gedeelte van de stad verkennen An Fu Lu. Misschien is dit een geschikte plek om te wonen. Het bevindt zich in The French Concession en er wonen veel expats in appartementen. We bezoeken wat winkeltjes en laten de sfeer van deze omgeving op een terras bezinken. Nog even een delicatesse shop bezocht en lekkere kaas gekocht. Weer per toeval ontdekt. Op de terugweg rijden we via de wijk Xĩntiãndì. Dit gebied is ook beschreven als Top Sight in mijn Lonely Planet. Ruim 10 jaar is dit deel een icoon van de stad. Het is een gerenommeerd entertainment en winkel complex bestaande uit vele traditionele doorgangen gebouwd volgens de historische architectuur. We werden zeer verrast door de relaxte sfeer ondanks de drukte van de vele  zondagmiddag gasten, vooral toeristen.  Een afsluiting van het weekend met een lekkere maaltijd bij een Italiaan maakte onze dag weer compleet.

Maandag 14 mei. De afspraak om bij Irene op de compound te gaan tennissen moeten we helaas vanwege de slechte luchtkwaliteit afzeggen. Als alternatief gaan we samen naar Marlijn om haar te helpen de baby kamer in orde te maken. Haar verhuisspullen zijn net aangekomen, de ‘shipping’ is maar liefst 3 maanden onderweg geweest. Er is een ‘lichte’ vorm van tijdsdruk. Ze kan namelijk elk moment bevallen. We schieten lekker op en aan het einde van de dag voelt Marlijn zich een stuk relaxter als ze het overzicht weer heeft. Mijn weg naar huis op de fiets loopt niet zoals gepland (3eX). Met mijn telefoon, waarop GPS, in de hand lukt het weer niet om de goede route te rijden. Na 1½ uur toch maar de fiets aan de kant gezet en volledig gefrustreerd, in een metro gestapt. Blijft een uitdaging 12 KM alleen op de fiets inmiddels in het donker door zo’n complexe stad als Shanghai. Vele straten lijken op elkaar en de richting van de pijl op mijn scherm veranderd nogal eens…. Natuurlijk ligt het aan mij, ’vrouwen komen van Venus….’ Terwijl ik normaliter toch een aardig gevoel voor richting heb.

Dinsdag 15 mei. Vandaag heb ik een afspraak met de directeur van de LanguageOne School. Deze school geeft Nederlandse les aan zowel basis- als voortgezet onderwijs op verschillende locaties. Het is een prettig informatief gesprek. Mirjam vertelt mij over de organisatie van de school en op welke manier ze samen werken met de internationale scholen. Voor het nieuwe schooljaar zijn ze op zoek naar nieuwe leerkrachten. Voor mij is het een oriëntatie voor wat betreft de mogelijkheden die er zijn om zowel vrijwillig als betaald te werken op een school. Ik laat alles op me afkomen, ben wel enthousiast, maar moet ook deze indrukken verwerken. Om een beter beeld te krijgen van hun manier van werken spreken we af dat ik de volgende dag al een middag kan meedraaien. Heb er zin in. Hierop aansluitend heb ik me samen met Marlijn voor de middag ingeschreven voor een kookworkshop ‘Indiaas’. Gelukkig maar 15 minuten met de taxi. We zijn met 6 meiden van verschillende nationaliteiten. Bij de Engelse Nicky thuis, op de compound bij Marlijn, verzorgt Smita een professionele kok uit India, een 3 uur durende cursus. Het diner bestaat uit Chicken Tikka Masala, een aardappel salade en Basmati rijst met groenten en vele kruiden. Gezellig en leerzaam. Jack maak ik s ’avonds blij met dit overheerlijke gerecht.

Woensdag 16 mei. Vandaag wordt het maar liefst 37°C! De mussen, die je hier nauwelijks ziet, vallen van het dak. Ik ga in de middag, 30 minuten, met de taxi naar de locatie waar ik met Mirjam heb afgesproken. Er lopen geen metro lijnen in die buurt. Ik word weer compleet verrast door een prachtig nog mooier internationaal school complex dan gisteren. De Britse school huist hier. Na ontvangst van een Visitors pas mag ik naar binnen. Eerst een rondleiding en dan kennis maken met de Nederlandse collega’s van Mirjam. De kinderen, die elke woensdag komen, krijgen hier na hun dagelijkse school uren Nederlandse les. De lessen zijn van 16.00 uur tot 18.30 uur. Ze komen van andere locaties. Ik kan mezelf deze middag nuttig maken door het afnemen van AVI- leestoetsen en de bieb op orde te brengen. Ik vind snel mijn draai en kan weer volop genieten van het werken met de kinderen. Voldaan na deze prettige ervaring laat ik al mijn bevindingen op me inwerken en ga eens goed nadenken over wat ik eigenlijk echt wil. Want daar ben ik voor mezelf nog niet helemaal uit. Thuisgekomen nog net op tijd om in Lansons PLace de maandelijkse voor ons het 1e Happy Hour mee te maken. Gratis drank, hapjes en kennismaken met andere bewoners uit deze service flat. Gezellig en we vergaren weer volop informatie en tips over het leven hier.

Donderdag 17 mei. Vandaag een heerlijke dag tegemoet. Met de taxi ga ik op bezoek bij Marie-Thérèse, een nieuwe vriendin die ik op de Dutch Drink Borrel heb ontmoet. Ze woont samen met haar man 26 KM bij ons vandaan en buiten de spits om ben ik 45 minuten met de taxi onderweg voor slechts €15,-. Ze woont in een ook weer prachtig compound. Het is een blij weerzien en ik wordt verrassend ontvangen met eigen gemaakte Mon Chou taart bij de koffie. Ik besef me dat als je op deze manier nieuwe mensen ontmoet je ineens compleet in het leven van een ander terecht komt en andersom natuurlijk ook. Toch anders als dat je in Nederland met iemand kennismaakt. Vrijwel alle expats die hier wonen hebben naast hun leven hier nog een 2e leven, namelijk thuis. Het land waar ze vandaan komen waar ze alles en iedereen hebben achter gelaten. Het geeft erg veel gespreksstof en Marie-Thérèse is slechts enkele jaren jonger dan ik dus we weten qua levenservaring waar we over praten. Heel prettig en ik voel mezelf erg op mijn gemak bij haar. Na een lekkere lunch en heerlijk genoten te hebben van haar tuin, die ik héél erg mis, maken we een wandeling door het park en laat ze mij het dorp zien. Heel anders dan Shanghai. Weer een vriendin en ervaring rijker.

Vrijdag 18 mei. Deze ochtend staat voor mij in het teken van het vinden van een kapper. Normaliter laat ik mijn haren elke 5 weken knippen dus is het nu weer nodig.  Ik heb al wat adressen (verder weg en ervaring met ‘westerse’ haren) gekregen van de mensen die ik heb ontmoet. Een Zweedse dame Mette, met een mooi kort geknipt model,  die ik tijdens het Happy Hour heb ontmoet, raadde me echter aan om gewoon local te gaan. Iets verderop in de straat. En jawel hoor zo gevonden en na het laten zien, want ‘locals’ spreken geen Engels, van enkele leuk kort geknipte modellen op mijn telefoon ging deze jonge Chinees aan de slag. Binnen 20 minuten klaar, €8,- lichter en ik helemaal tevreden naar buiten. Gelukkig hoeft het niet altijd even moeilijk te zijn. Wordt wat anders als ik weer aan de beurt ben om mijn grijs te camoufleren.. Mijn aangeschafte 'zelf kleuren haar verfpakket' zit namelijk in de dozen die nog verscheept moeten worden en zijn nooit op tijd. Dat zien we dan wel weer.

Zaterdag 19 mei. Om 10.00 uur komt Hannah ons weer ophalen om 7 appartementen te gaan bezichtigen waar misschien voor ons een permanente woning tussen zit. Helaas hebben een hele tour door de stad en enkele uren verder ons niets opgeleverd. Het valt niet mee om op een goede locatie een woning, appartement naar onze zin te vinden. We houden vol en hebben gelukkig geen haast. Tot 22 juni zitten we zeker in deze service flat die ons erg goed bevalt en met steeds weer een maand te verlengen is.

Zondag 20 mei. Vandaag is het maar 19°C. Het scheelt ruim 10 graden met wat we gehad hebben en ook is de luchtkwaliteit prima. Fijn want we gaan met de metro 2 haltes verderop in een park langs de rivier ons hardloop rondje maken. Het is er rustig en erg mooi. Voor herhaling vatbaar. De middag besteden we aan het bezoeken van een Fake-Market. Kleine winkeltjes met vooral veel namaak merk artikelen. Het is dan de kunst om vooral veel af te dingen van de prijs. Helemaal niet mijn ding maar mijn eigen handelaar, Jack is daar zeer bedreven in en ziet het als een sport. Weer een hele kunst om meer dan de helft van het gevraagde bedrag af te krijgen. We gaan met een aardige ‘buit’ voor weinig geld naar huis.

Maandag 21 mei. Een dag waar ik al de hele week naar uitkijk. Ik ga met 16 andere expat dames een uitstapje maken met een bus welke 2½ uur duurt. Het voelt een beetje als een schoolreisjes…excursie. Het heet Sericulture Experience, de productie van de ‘zijde rups tot zijde’. We gaan naar Jili Village. In een boomgaard van een boerderij zien we Mulberry’s , een vrucht die tussen braambes en moerbei zit. We plukken zelf een bakje vol voor thuis in de yoghurt. Van de bladeren van deze plant leeft de zijderups. Hierna op de Farm een lunch met allemaal groenten van het land uit deze streek. Compleet met kippensoep uit de Hotpot, een grote ketel hangend in het midden van de ronde tafel. Deze traditionele maaltijd met erg veel verschillende gerechten laten we ons goed smaken. In de middag bezoeken we 2 boeren bedrijven. De eerste kweekt de zijderupsen. We zagen er zo’n 10.000 op 20m₂ op de bladeren. Als we doodstil waren konden we ze horen eten, het geluid van regendruppels. In de 2e boerderij zagen we de rupsen inmiddels 24 dagen oud en al veranderend in een cocon die uiteindelijk de zijde wordt. Een uitstervend bijna onbetaalde ambacht, nog beoefend door alleen mensen op hoge leeftijd. Als afsluiting bezochten we een museum in een zijde fabriek waar nog enkele werkneemsters ons in 20 minuten lieten zien hoe dat je van 1½ KG  pure zijde een dekbed kunt maken. Het was een leerzaam en interessant uitstapje.  Deze dag heeft me nog veel meer opgeleverd namelijk nieuwe contacten wat het leven hier in Shanghai aangenamer maakt. Krijg net via de app goed nieuws door van Niels. Al onze verhuisdozen, zo’n 30, en overige spullen zijn zo juist op de Zevenstersingel opgehaald door het verhuisbedrijf. Ze gaan de container in om verscheept te worden. Hopelijk zien we alles over 6 weken. Maar de ervaring van andere expats is anders, kan wel meer dan 2 maanden duren. We zullen zien.

Oeps, het is weer een heel verhaal. Zal proberen om het de volgende keer niet zover te laten komen. Vandaag is het inmiddels dag 35 van mijn avontuur en nog steeds in volle gang. De foto’s van de afgelopen week houden jullie te goed. Ik vind het nog steeds prettig om mijn belevenissen met jullie te delen. Het schrijven is voor mij ook een goede bezigheid om alle ervaringen te verwerken. Het voelt goed dat ik zo veel volgers heb, mensen die met me meeleven. Dank je wel!

Heel veel liefs en tot blog 7, Lenneke!