Lenneke in Shanghai deel 8

Beste blog volgers,

Het wordt voor mij nu een vaste routine om elke maandag ochtend zo gauw als Jack de deur uit is mijn blog te schrijven. Pak er mijn dagboek bij, Sublime FM aan en een bakkie koffie. De dagen van de afgelopen week laat ik nogmaals passeren.

Maandag 28 mei. Jack is de hele week naar Thailand dus heb ik `het rijk` alleen. Alle ruimte om mijn eigen tijd in te vullen met vooral dingen doen die ik leuk vind. Het is ook wel eens prettig als je nergens en met niemand rekening hoeft te houden. Het geeft je een ongekende vrijheid zeker als je 5 dagen alleen bent. Zo spring ik op de fiets voor een boodschap wanneer het mij uitkomt. Onderweg kijk ik goed rond wat voor winkeltjes ik allemaal voorbij kom en ontdek ik de mogelijkheden hier in de wijk. Zo was de rits van Jacks´ favoriete spijkerbroek kapot. Bij navraag beneden bij de receptie voor een kleding herstel adres, geen succes. Zag ik onderweg eens iemand voor het raam van een winkeltje lakens naaien achter een machine. Ik er op af en wijzend naar de rits in mijn spijkerrokje begreep hij wat ik bedoelde. Nee niet zijn werk gaf hij aan maar liep mee naar buiten wijzend op 3 winkeltjes verderop ook een atelier.  Dus ik later met spijkerbroek van Jack, waar ik de rits al uitgehaald had, op naar het atelier. Ook weer met handen en voeten duidelijk gemaakt wat de bedoeling was. Uit de zak met nieuwe ritsen van de coupeuse de juiste uitgezocht. Door op een kalender 28 mei, de dag van vandaag, aan te wijzen en op mijn horloge 18.00 uur hoopte ik dat de klus later op de dag geklaard zou zijn. En jawel hij lag eind van de middag klaar. Ik hoefde slechts €5,20 af te rekenen. Daar heb je in Nederland nog geen rits voor. Hier word ik dan weer blij van. Een adresje om te onthouden.

Dinsdag 29 mei. Na het opstaan eerst even een berichtje op de familie app. Papa en mama zijn 61 jaar geleden getrouwd. Een mooi moment om iedereen er aan te herinneren zeker na het verlies van papa februari vorig jaar. Lieve reacties komen retour. Heel fijn dat WhatsApp hier in het appartement werkt.

Vandaag voor de eerste keer bij mijn Engelse vriendin Angela op bezoek. Zij woont samen met Simon in een huis in een compound 17 KM verderop aan de andere kant van de stad. Dit keer stap ik in de metro voor een single ritje van €0,65. Na 1 uur, 3 metro lijnen en 15 haltes verder wordt ik opgehaald met de auto.  Opmerkelijk dat als je naar de rand van de stad reist je op een gegeven moment ´boven´ de grond komt. Dan is het genieten van het licht en het uitzicht. Zo nieuwsgierig als ik ben en niets wil missen zit ik zo wat met mijn neus tegen het raam. Het aantal wolkenkrabbers neemt af en komt er meer ruimte voor groen. Plots wordt ik verrast door een ´kerkhof´ van fietsen. Hele bergen staal van afgeschreven oranje (Mobike) en gele (Ofo) huur fietsen. Dus hier komen ze terecht, wel snel. Ze zijn slechts enkele jaren in gebruik. Ik schrik van de hoeveelheid. Blijkt het onderhoud het ge(mis)bruik  van deze fietsen toch niet bij te kunnen houden.

Waar was ik… o ja bij mijn eindbestemming. Angela en Simon beschikken over een ´driver´ David. Zoals zo vele expats hier. Wij mogen zelf hier niet rijden of je moet eerst een chinees rijbewijs halen. Het bedrijf kan dan een auto met chauffeur voor je regelen. Best praktisch zou je denken. Nou ja, daar kom ik van terug. Voor ons echt geen optie. Wij wonen midden in de stad. Lopen, fietsen en de metro is zeker zo prettig en vlot. Het verkeer is vreselijk druk zeker tijdens de spits en bij regen duren de tochten helemaal eindeloos. Jack hoeft maar enkele keren per week naar kantoor wat met de metro goed te doen is (70 minuten). Zo ook houden wij er niet van om afhankelijk te zijn. Dus voor ons geen driver. Maar voor expats die niet in het centrum wonen is het een uitkomst. De mannen worden van en naar het werk gebracht en in tussentijd kunnen de vrouwen gebruik maken van het vervoer. Je moet wel rekening houden met de tijd en het treffen met de chauffeur. Handig als hij wat Engels spreekt en de weg weet. Zo ook prettig als je er in het weekend gebruik van kunt maken. Daarnaast is een goede relatie opbouwen ook van belang. Hij neemt dan eens de taak als begeleider op zich, vertaalt of helpt bij klusjes. Maar ik zie het ook een beetje als inbreuk op je privacy. Gewoon omdat ik deze luxe helemaal niet ken. Als wij eens wat verder moeten of het wordt te laat pakken we wel een taxi.

Ik vergezel Angela bij haar wekelijks bezoek aan het zwembad om de hoek. Heerlijk een uur baantjes trekken in een 50 M bad. Was vergeten hoe lekker zwemmen kan zijn. Na de lunch haar huis en haar 4 katten bewonderd. Tijdens een wandeling op de compound elkaar al kletsend beter leren kennen en daarna met een tevreden gevoel naar huis.

Woensdag 30 mei. Een verrassende uitnodiging op mijn telefoon, we chat, om de kleine Emily te gaan bewonderen. Ze is 6 dagen oud en het dochtertje van Marlijn en Jan, hun 3e kindje. Ik neem de 35 minuten durende metro tocht en 10 minuten met de fiets. Dit om er zeker van te zijn dat ik goed aankom. Ben inmiddels 3 X verdwaald op de fiets….Niet voor herhaling vatbaar. Een gezellig bezoek en spannend om te horen dat het bevallen in een Chinees ziekenhuis ook best een avontuur kan zijn als je bij binnenkomst 20 minuten later een baby op je buik hebt… Mijn kraamcadeau, het houten muziekspeeldoosje met de 4 ballerina’s, werd heel goed ontvangen. Ik was weer gerustgesteld nu ik wist dat met moeder en kind alles goed is.

Dat gevoel werd op de terugweg op de fiets richting de metro zeer snel verstoord. Midden op het fietspad hield een motor agent mij aan. Deze sprak gelukkig wel Engels, dat was bij een 1e aanhouding enkele weken geleden niet het geval. Nu was mijn overtreding wel duidelijk en had met mijn liefste lach helaas totaal geen effect op zijn constatering. Ik fietste aan de verkeerde kant van de weg. (kortere afstand tot de metro) Je wil niet weten wat het gedrag in het verkeer is hier onder miljoenen mensen. Pikt hij er mij uit. Maar ik had snel genoeg in de gaten dat ik niet met deze man in discussie hoefde te gaan nadat hij zei dat ik me aan de regels, de wetten, van dit land dient te houden. Hij vroeg meteen om mijn paspoort. Heb ik nooit bij me, hij was tevreden toen ik mijn rijbewijs pasje kon laten zien. De grote verrassing was dat ik uiteindelijkmaar €6,50 boete moest betalen. Weer een lesje geleerd.

Donderdag 31 mei. Voor mij een speciale dag; na 44 dagen eindelijk mijn eerste bezoek over de vloer. Marie-Thérèse komt bij mij op de koffie! Ze is benieuwd hoe wij er bij zitten. Nog gauw even beneden bij de bakker wat lekkers gehaald voordat ik haar ontvang en vol trots laat zien hoe dat we wonen. Over en weer komen we tot de conclusie dat er toch wel grote verschillen, voor- en nadelen, zijn met het in het centrum of aan de rand (25 KM verderop) van de stad wonen. We gaan te voet naar mijn favoriete terras voor de lunch. Hierna het vervolg van een vol programma. Met haar chauffeur naar haar huis, uurtje sporten en eindigen met een sauna in de gym. Want de calorieën na al dat lekkers moeten ook weer verbrand worden. Deze verwen dag sluit ik af met een heerlijke diner waarbij Jean haar man, zeer prettig gezelschap, aanschuift. Zo’n dag maakt het 5 dagen alleen zijn een stuk aangenamer. Zo fijn dat je nieuwe vrienden krijgt waar je het zo goed mee kunt vinden.

Vrijdag 1 juni. Een rustig dagje; uitslapen, boodschapje en lekker tennis kijken. Fijn Roland Garros is bezig. We hebben 2 sportkanalen met Engels commentaar waar we de hele dag de wedstrijden kunnen volgen. ’s Morgens de herhalingen en vanaf 17.00 uur de live partijen. Ik hoef niets te missen. Blij dat s ’avonds Jack weer heelhuids thuis komt na een drukke week in Bangkok genieten we van mijn Hollandse pot; wortelstamp met spek!

Zaterdag 2 juni. Vandaag geen bezichtigingen, onze agente is ziek. Deze zijn verzet naar morgen. Zo doende gooien we ons weekend programma om. Vandaag ons hardlooprondje in het park aan de rivier en verder lekker relaxen. Ik merk dat ik in herhaling val waardoor het lezen wel eens saai zou kunnen worden. Hier moet ik voor oppassen anders zouden er wel eens van de inmiddels 82 volgers kunnen afhaken.  Oeps.

Zondag 3 juni. De ochtend gevuld met het bekijken van woningen. Een wekelijks herhaalde activiteit waar wij al aardig bedreven in raken. Staan we aan het einde van de ochtend in een prachtig mooi modern 3 slaapkamer appartement compleet met groot terras zoals wij het wensen… zegt Jack; “Stil eens…hoor je dat…voel je dat….” Nee hè, onder dit gebouw loopt de metro! Elke 5 minuten het gezoem en getril. Dat waren we nog niet tegen gekomen. Helaas wordt het dit dus weer niet. Maar we houden vol!!

De middag vertoeven we samen op uitnodiging van Jean en Marie-Thérèse voor een 80’s brunch in de Vabene. Een Italiaans restaurant in de prachtige wijk Xĩntiãndì. Compleet met DJ en feestelijk attributen. Een onvergetelijke middag en heel fijn dat we op de fiets, in de frisse lucht naar huis konden. Erg handig om met mensen op stap te gaan die al wat langer hier zijn en de stad al beter verkend hebben. Zo kom je op de mooiste en gezelligste plekjes.

Maandag 4 juni. De werkweek is weer begonnen. Voor mij week 8, dag 48 in Shanghai. Jack is 2 nachten weg. 1 nacht thuis en weer 1 nacht weg. Een nieuwe uitdaging voor mij hoe dat ik mijn dagen ga vullen. Naarmate de dag vordert druppelt mijn programma bijna vanzelf ‘vol’. Samen met de estate agent ga ik 2 woningen bezoeken. En ja hoor nu zit er eentje bij waar ik meteen een goed gevoel bij heb. Een appartement op de begane grond met jawel een 200M₂ TUIN erbij!!! Ik film, maak foto’s om ook Jack op afstand een juiste indruk te geven. Probeer niet te enthousiast te zijn anders zou het straks om welke reden dan ook wel eens vreselijk tegen kunnen vallen. Hopelijk kunnen we zaterdag samen nog eens gaan kijken en kunnen we een beslissing nemen. Spannend want een plek waar je 3 jaar woont in een stad als Shanghai moet wel echt ook een ‘thuis’ kunnen zijn. Het maakt het verblijf weg van alles en iedereen een stuk aangenamer. Wordt vervolgd! Zie deel 9!

Dinsdag 5 juni. Hierbij ga ik deel 8 afsluiten. Dadelijk eerst nog wat foto’s er aan toevoegen. Vergeet niet dat je er al klikkende door heen kunt scrollen. Gezellig om in de reacties te lezen dat er steeds meer volgers ook via via aansluiten om mijn blog te lezen. Iedereen is tenslotte van harte welkom om deelgenoot te worden van mij avonturen. Tot de volgende week!

Maak er een mooie week van!             Veel liefs Lenneke!