Lenneke in Shanghai, deel 104

Hallo allemaal,

Het is maandagochtend 8 uur. Jack is net de deur uit naar kantoor. Ik begin meteen aan mijn blog daar ik voor vandaag nog veel plannen heb. Om 10.15 uur komt Ingrid mij ophalen. We gaan op de fiets naar de Pilates les van Tamara. Het is voor Ingrid de eerste keer. Voor haar een proefles. Ik hoop dat ze het iets vindt dan kunnen we elke maandag samen gaan. Zeker zo gezellig.

Het wordt vandaag maar liefst 26 graden! Na een heerlijk zonnig weekend is het vandaag de laatste dag met zo’n mooi weer. Vanaf donderdag is er volop regen voorspeld. Dus gisteren ook met Wilma afgesproken om na de Pilates les een fietstocht te maken. We nemen onze lunch mee. Dan wil ik vandaag ook nog een bos bloemen bij Bas in het appartement gaan neerzetten. Hij komt morgen ‘vrij’ uit zijn 2 weekse hotel quarantaine. Hij heeft het prima doorstaan. Zo kregen we gisteren ook goed nieuws van Ans en Kaat. Zij hebben de bloed- en Covid test goed (negatief) doorstaan en mogen vandaag eindelijk op het vliegtuig stappen. Ze hebben nu wel een groene  QR-code. We zullen voor hun duimen. Ik herinner me nog dat toen wij terug kwamen ik het pas geloofde toen we eenmaal in het vliegtuig zaten. 

De afgelopen week stond in het teken van maar liefst twee surprise party’s. Voor jullie, hoe pijnlijk ik het ook vind, is dit nu nog even ondenkbaar. Sofie, een lid van het koor, werd dinsdag 50 jaar. Ze is een Belgische en had voor ons een etentje en een KTV (=karaoke) avond geregeld. Zij wist niet dat wij wisten dat het haar verjaardag was en ook een soort van afscheidsfeestje. Ze woont al 15 jaar in Shanghai samen met haar man John. Nu hebben ze besloten om minimaal 3 maanden een sabbatical te nemen. Ondertussen slaan ze hun spullen ergens op. Ze spreken al aardig Chinees, hebben beiden HSK 4! (Ik HSK 2), maar willen het nog beter leren. Ze nemen hun intrek in een boarding school in Guilin om zich fulltime op het Chinees te werpen. Zo dapper. Zo’n speciale avond wilden wij niet zomaar voorbij laten gaan. We waren met maar liefst 20 meiden. Vooraf aan het eten kreeg Sofie haar cadeau’s aangeboden. Een felicitatie kaart met een foto collage van de afgelopen maanden. Een Nederlands leesboek daar we het van belang vinden dat ze ook haar moedertaal niet vergeet. Een schoolstarters set ter ondersteuning van haar studie en als laatste een fotomapje met mooie herinneringen. Ze viel van de ene in de andere verbazing. Heel leuk. Na het heerlijke eten van de tapas hapjes liepen we naar de KTV gelegenheid. Ik was er een keer eerder geweest met een klein groepje. Nu hadden we een grotere kamer, zaaltje. De muziek werd meteen gestart. Voordat we mee gingen zingen eerst proosten met bubbles en de de verjaardagstaart aangesneden. Daarna konden we ‘los’. Iedereen om de beurt zingend in de microfoon en uiteindelijk ook de voeten van de vloer. Tot op een gegeven moment, op mijn teken, wij naar de gang gingen en 5 minuten later compleet versierd met feest attributen terug kwamen. Sofie was erg verrast, haar avond kon niet meer kapot. Uiteindelijk sloten we deze zeer geslaagde avond af met een polonaise. Ja hoor het was ‘Carnavalsmaandag’ wat mij een extra goed gevoel gaf. Het koor neemt voor velen een belangrijke plaats in tijdens het verblijf in Shanghai. Met dan af en toe zo’n avond versterkt het alleen nog maar meer de banden waar we  allemaal behoefte aan hebben. Zeker al die moeite en energie waard.

Gisteren gingen we Peter verrassen. Hij wordt morgen 50 jaar! Met een smoes werd hij naar de woning van Jetty en Henk-Jan ‘gelokt’. Gezellig voor hem een etentje daar nu zijn vrouw Kaat nog ‘onderweg’ is. Wij, Ingrid, Dirk, Wilma en Hans waren er al eerder. Peter had niets in de gaten en was compleet verrast toen hij ons zingend boven op het dakterras aantrof. We boften ontzettend met maar liefst 25 graden en een heerlijk zonnetje. Op zo’n moment komen bij mij wel wat ‘jaloezie-gevoelens’ naar boven. Een dakterras op de 25e verdieping van een prachtig Penthouse…. Flauwekul natuurlijk want ik heb inmiddels al volop van de eerste uren op mijn zonnebed in onze eigen tuin kunnen genieten. Nu nog heel veel zon daar de twee grote bomen nog volledig kaal zijn en de muggen afwezig. Zo ook zijn de eerste vlinders op de winterviooltjes gespot. Terug naar het feestje van gisteren. Na de ontvangst van de felicitaties, bubbles en taart stond er nog een grote verrassing op het programma. Peter is een grote liefhebber van klassieke muziek. Laat nu Henk-Jan een semi-professionele pianist/orgel speler zijn. Hij had de hele week uiterst zijn best gedaan op de repetitie van de laatste sonate van Beethoven. We konden maar liefst een half uur lang genieten van een huiskamerconcert. Peter glunderde van genot de hele voorstelling van oor tot oor. Voorafgaand aan dit optreden was er contact met Kaat zodat ook zij via het beeld dit alles kon volgen. De dag sloten we af op het dakterras, tijdens een prachtige ondergaande zon, met een heerlijke maaltijd. Ondertussen genoten we ook van het grandioze uitzicht over Shanghai. Zo fijn om op deze manier met onze vrienden hier samen te kunnen zijn.

Afgelopen week was niet alleen maar ‘leuk’. Zaterdag ben ik weer eens naar mijn grootste ‘vriendin’ tandarts dokter Tina geweest voor een eerste behandeling voor het plaatsen van twee kronen. Degene die de afgelopen jaren al mijn blogs hebben gelezen weten dat ik niet echt prettige ervaringen heb met deze bezoeken. Tina stelde mij meteen op mijn gemak en na een 1 uur en 45 minuten had ze twee noodkronen geplaatst. Het viel gelukkig alles mee en met alleen gevoelig tandvlees ging ik naar huis. Over drie weken worden de echte kronen geplaatst.  ‘Heerlijk’ vooruitzicht.

Over Jack zijn liefhebberij heb ik al eens geschreven; het wielrennen. Hij heeft zijn fietsmaatje Patrick, onze bovenbuurman, gevonden. Zo ook heeft hij zich inmiddels bij verschillende fietsgroepen aangesloten om tochten mee te maken.  Deze activiteiten vinden, vanwege het drukke verkeer, plaats in de erg vroege ochtend. Vorige week is hij maar liefst twee keer om 5 uur opgestaan om zich om 6 uur bij de groep aan te sluiten voor een tocht van zo’n 40 a 50 KM. Het voordeel is; nauwelijks verkeer op de weg, je volgt de groep (kan wel uit 30 personen bestaan) welke de route al kennen en een prachtige zonsopkomst. Het is hem goed bevallen en wil hier een wekelijks terugkerende bezigheid van maken. Zeer wel mogelijk als hij daarna toch thuis moet werken. Hij is er om 8 uur weer. 

Ik sluit mijn blog af door jullie een fijne week te wensen en beloof jullie weer met mooie verhalen volgende week in blog 105! Veel liefs, Lenneke.