Lenneke in Shanghai, deel 130
10 december 2021 - Shanghai, China
Hoi lieve trouwe blog volgers,
Waar zal ik beginnen. Heb er nu wat moeite mee om ‘op gang’ te komen. Dit is mijn laatste blog welke ik schrijf in Shanghai. Bleef het ook maar uitstellen…. Verhaal nummer 130!!! Het voelt best vreemd en erg dubbel. Terwijl ik bezig ben met afscheid nemen, afsluiten, opruimen en mijn vertrek voorbereiden kijk ik ook erg uit naar mijn vlucht a.s. Woensdag. Nog 5 nachtjes slapen… Ha ha, onder tussen doe ik ook nog leuke dingen hoor.
De laatste 2,5 week laat ik nog eens passeren en zal met jullie wat leuke gebeurtenissen delen. Zo had ik vorige week mijn afscheid feestje hier. We waren met 15 personen. Na lekker een hap gegeten te hebben nam Jetty het woord. Ze las een prachtig gedicht voor in Sinterklaas stijl, helemaal op rijm, het ontroerde mij. Het was tenslotte 4 december. Een foto album, waar Ingrid nog mee bezig is, kan ik in Helmond ontvangen. Kijk er erg naar uit. Natuurlijk was ik ook aardig bezig geweest om voor iedereen een herinnering te maken. Maar eerst een voordracht, geen speech maar in Lenns’ stijl, een lied. Op “Het Dorp” van Wim Sonneveld, toch wel mijn favoriet. Vooraf behoorlijk bezig geweest met de tekst. Hoe krijg je 3,5 jaar mooie tijd in 3 coupletten weergegeven. Toch gelukt. Toen het oefenen met de instrumentale versie op you tube. Oeps toch wat te hoog voor mijn stem. Ik ben een echte alt. Wat nu, zonder muziek, nee kan echt niet. Idee… elke dag worden we verblijd met het pianospel van onze boven buurmeisjes. Dus mijn stoute schoenen aangetrokken en James, hun vader, gevraagd of ik de elektrische piano mocht lenen. Zo gezegd, zo gedaan. Zaterdag ochtend even gesjouwd en in de huiskamer verstopt onder een deken. Jack mocht er niets van weten. Nou hebben wij het geluk dat zich onder onze vrienden groep een semi professionele orgel/piano speler bevind. Henk-Jan stemde meteen toe om mij te begeleiden. Dus na de kapper, die zaterdag ochtend, nog even bij hem langs om te repeteren. Uiteindelijk was het een verrassend optreden en werd er gebruik gemaakt van de tissue doos die ik vooraf had klaar gezet. (Zie de video). Toen kwam mijn gevulde Sinterklaas jutte zak voor de dag. Pieten muts opgezet en begonnen met uitdelen. Voor ieder een fotoalbum met de mooiste herinneringen. Vol verbazing werden ze meteen doorgebladerd. Wat hebben we toch veel meegemaakt en vooral veel gezellige dingen gedaan. Elk fotoboek had zijn eigen persoonlijk tintje. Ook voor Jack wat fotolijstjes met mij en de kinderen. Vergeet hij in ieder geval niet hoe wij er uit zien als ik weg ben…. Na al die emoties werd het tijd om te dansen. Heerlijk weer de heupen losgooien. Het was een onvergetelijke avond.
De vrijdag er voor, 3 december, was ik nog ‘even’ in mijn “pieten-rol” gekropen. De Language One School had ook zijn jaarlijkse feest middag. Met de voorbereiding hadden we al weer de grootste lol. Zeker toen we te voet van de woning van Irene, waar we ons hadden omgekleed, naar de locatie liepen. Hilarisch, zo veel Chinezen op de vrijdagmiddag in Anfu Lu. Ze wisten niet wat ze zagen. Ook nu weer, net als vorig jaar, werden wij uitgebreid op de camera’s vastgelegd. (En 2 leuke video’s) Samen met collega Piet, Mark, stewardess Irene en Sint Stan voerden we weer een gezellig verhaal op. De kinderen gingen in circuit vorm langs de activiteiten. Pepernoten bakken, bordspelletjes spelen, Pieten gym en een gesprek bij de Sint. De kinderen hadden genoten en wij ook. Daarna was het heerlijk relaxen tijdens de uitgebreide evaluatie in een restaurant aan de overkant.
Inmiddels ook mijn laatste koorrepetitie achter de rug. Deze kon ik niet ongemerkt voorbij laten gaan. Nog tot laat in de nacht een lied geschreven, in het Engels, op ons meest favoriete lied “Shine your way”. Dat viel echt niet mee. Onze pianiste van te voren ingeseind en was ook dit optreden een grote verrassing. Menig koorlid moest een traantje wegpinken. Een bos bloemen voor Theresa, onze dirigente en voor Yoshiko, onze pianiste, werden goed ontvangen. Tegelijk hadden we deze middag ons ‘kerstfeestje’. Iedereen had de heerlijkste hapjes meegenomen. Het was een erg gezellig samen zijn. We moesten ook nog repeteren voor ons laatste optreden. A.s maandag tijdens de SEA-coffee morning brengen we onze kerstliederen ten gehore. Daarna moet ik echt afscheid nemen van deze fijne club meiden.
Het laatste bezoek bij de Duitse tandarts Tina sloot ik tevreden af. Dit keer slechts een check en schoonmaken. De herinneringen aan de behandelingen bij haar vergeet ik liever. Tijdens het afscheid van mijn kapper Aaron, waar ik 3,5 jaar ben gekomen, liet hij mij de foto zien van mijn eerste bezoek bij hem. Een heel kort koppie. Nu aardig veranderd… Hij bedankte mij nog eens met al die klanten die ik zijn kant heb ‘opgestuurd’. Zo ook nog geluncht met Irene en ons leven in Shanghai besproken. Woensdag een laatste keer gespeeld met Marcus en Alexander, de zoontjes van Maarten en Deborah. Ik ga ze zeker volgend jaar in Nederland ontmoeten. Straks komt Patrick eten. Hij vertrekt vanavond eindelijk naar Annick in België. Zal na 7 maanden een blij weerzien zijn. Hopelijk zal de terug reis voor hem geen problemen opleveren.
Alles is voor Guusje geregeld. Ik heb haar spullen die ik niet mee kan nemen weggegeven. Ze heeft een gezondheid check gehad waarvoor ik het officiële document maandag bij de douane kan ophalen. Ze mag bij mij onder de stoel mee in het vliegtuig. Zal een hele zit/lig worden. Ik vlieg via Seoel, Korea. Daar staan we 1 uur stil en wordt de crew gewisseld. Totaal duurt de vlucht 14,5 uur. Dan staat Niels donderdag in de vroege ochtend klaar op Schiphol. Helaas heeft Jack zijn reis naar Nederland moeten afzeggen. Hij wil voor die 2 weken geen risico’s lopen nu de situatie bij jullie zo slecht is. Zou heel vervelend zijn als hij niet terug kan naar China. Gelukkig heeft hij nu de maand april geboekt om bij ons te zijn. Hopelijk is dan de ‘grote storm’ voorbij. We gaan het mee maken. Vorige week mijn “60e verjaardag- en terug kom”- feestje afgezegd. Jammer, maar er komt volgend jaar vast wel een moment wanneer het wel kan.
Inmiddels heb ik mijn beide fietsen verkocht en ga ik verder met opruimen hier. De tuin set binnen gezet. Loop alle kasten nog eens na wat eventueel weg kan. Heb de voorraadkast voor Jack aangevuld zo ook de maaltijden in de vriezer voor hem. Dan komt hij in ieder geval de eerste weken goed door. Voor kerst is hij door de vriendengroep uitgenodigd, onder de pannen dus. Dan houd het hier voor mij op en moet hij zijn eigen weg vinden. Yumei, de Ayi, blijft elke week komen voor de poets. Maar gelukkig ziet Jack er niet tegen op. Hij heeft erg veel plezier in zijn werk en kan zich helemaal uitleven tijdens de fietstochten. Onze vriendengroep “The Braves” zullen ‘een oogje in het zeil houden’ en hem wekelijks tijdens de vrijdag avond etentjes ontmoeten.
Ik kijk terug op een bijzondere periode in mijn leven. Ben dankbaar dat ik dit avontuur heb mogen ervaren. Vooraf weet je nooit hoe zo’n onderneming kan verlopen. Je leert vooral ook jezelf kennen. Heb veel vrienden gemaakt. Wilma had eens terug gekeken in onze chat geschiedenis. Maar liefst zo’n 1888 berichten naar elkaar gestuurd en zo’n 800 foto’s met elkaar gedeeld. En dat in 3 jaar tijd. Zegt genoeg. Ik heb veel gereisd en beleefd. China, met de nadruk op Shanghai, hebben een speciale plek in mijn hart. Wat een bijzonder en fascinerend land en wereldstad. Ik ben blij dat ik deze 3,5 jaar in 7 blog-boeken heb vast kunnen leggen. Een mooi document voor later. Nu ga ik vooruit kijken. Mijn familie en vrienden ontmoeten en weer mijn leven in het Helmondse oppikken. Ik heb nog geen plannen en zie wel wat er op ‘mijn pad’ komt. Eerst maar eens settelen en ons huis weer gezellig maken. Het is er aardig leeg. Ik zal over een paar weken nog een laatste blog schrijven zodat jullie op de hoogte zijn hoe dat ik “land”. Dan wil ik graag jullie heel erg bedanken in het volgen van mij. De reacties op mijn blog of via de app hebben mij altijd goed gedaan en geholpen om het schrijven vol te houden. Ik hoop jullie snel ‘live’ te ontmoeten.
Via deze weg wil ik jullie ook namens Jack, ondanks de vervelende situatie, een hele fijn kerst toewensen en vooral een gezond 2022. Heel veel liefs en tot weerziens Lenneke!!!
Wat een bijzondere tijd heb je ( samen) meegemaakt en wat heb je veel gezien...
Goede reis naar "huis" terug en alvast fijne en gelukkige feestdagen met je familie !
Hans en ik wensen je veel sterkte met jouw afscheid van Jack, vrienden en China.
Een hele goede terugreis en de beste wensen voor het nieuwe jaar en voor jouw toekomst weer in Helmond.
Nog even iets anders.
Misschien heb je het al van iemand gehoord maar Cas heeft, net als Finn, ook diabetes 1.
Hoeveel pech kun je hebben?!
Lieve groetjes van ons en wie weet tot ziens in Helmond xx
En ineens is het dan zover... jouw terugvlucht naar 'huis'.
Geniet nog van de laatste dagen daar. Wat heb je toch een ontzettend mooie tijd gehad.
En daarna weer fijn met je familie en vrienden in Nederland. Ook dat zal weer genieten zijn.
Veel groetjes xx
zo jammer dat ik er niet kon bijzijn in Shanghai.
Ik wens je fijne laatste dagen toe en tot snel hier in de lage landen. Als ik terug kan naar Shanghai zal ook ik Jack op mijn beurt af en toe in de watten leggen, net als jij gedaan hebt voor Patrick. Dank hiervoor
Ik wil nog maar eens zeggen dat jou ontmoeten in de hall van ons gebouw voor mij een zegen geweest is. Dankjewel om mij in te leiden in het dolle leven van Shanghai en als ik terug ga, zal ik je zeker en vast hard missen. Dikke kus, Annick
je wordt thuis weer met open armen ontvangen en laat je maar lekker verwennen door je familie en vrienden hier.
geniet nog van deze laatste dagen in Shanghai en goede reis naar huis, knuffel van ons
groetjes Lia
Het meeste is al allemaal gezegd, dus ik zal niet in herhalingen vallen. Maar een dingetje wil ik toch wel even gezegd hebben; wat een o-n-g--e--l-o--e
Maar ff afmaken; wat een ONGELOFELIJK mooie tijd heb jij in China gehad! En wat heb je dat 130 keer prachtig gedeeld!
Lenneke een heel goede terugvlucht en maak van die laatste dagen nog iets onvergetelijks!
Veel groeten,
Stefan
Toevallig was ik gisteren aan het denken. Wanneer komt Lenneke naar Nederland? En hoe zal het afscheid haar daar vallen. Het zal inderdaad met gemengde gevoelens zijn. Wel fijn dat je daar zoveel mensen hebt leren kennen en er zoveel vrienden aan over gehouden hebt. Blog 130. 130 keer mooie verhalen om te lezen en om zo jouw mooie Shanghai te leren kennen. 130 keer een antwoord op jou blog van mijn kant uit. Mooi om terug te kijken en leuk om je binnenkort weer “echt” te zien. Geniet nog van je laatste dagen daar met Jack. Tot snel in Nederland. Kusjes en goede reis
Een hele goede reis terug en geniet nog van de laatste dagen!
groetjes
Geweldig genoten in het Chinese, fijn dat zovele jou tijd daar mochten dele en ik er een van was.
Nog enkele fijne dagen en een goeie terugreis gewenst.
Fijne feestdagen en een fijne verjaardag en blijf genieten in het gezellige Helmond.
Groetjes Marijn en Sibylla uit Breugel
I will miss you in Shanghai!
See you again in Europe!
Kirsten