Lenneke in Shanghai, deel 66

Beste trouwe blog-volgers,

Het is maandagochtend en Jack is net de deur uit naar kantoor. Hij heeft een drukke week voor de boeg. Na de lunch vliegt hij (2 uur) naar Xi’an (daar is het ‘Terra Cotta leger’ is) waar hij morgen een bespreking heeft. Morgen middag terug naar Shanghai en inpakken voor de vlucht van woensdag. Hij reist dan namelijk naar Nederland om in Bakel te werken. Volgende week donderdag is hij weer terug. Hij is in mei voor het laatst in Helmond geweest dus fijn voor hem om de familie te ontmoeten en weer lekker ‘thuis’ in zijn eigen bed te slapen. Voor mij raakt mijn agenda voor de komende week al aardig vol dus kom mijn tijd wel door. Het is de eerste keer hier dat ik Jack een hele week moet missen, zal wel wennen maar ook weer een uitdaging zijn. De afgelopen week heb ik weer een aantal leuke activiteiten beleefd en wil ze graag met jullie delen. Bij deze.

Zondag 20 oktober.

Als cadeau voor zijn verjaardag had Jack een dagje met Hans en Wilma tegoed welke voor vandaag gepland stond. Na een heerlijk kop koffie met gebak en lekker bijgekletst te zijn op het balkon van hun appartement begonnen we aan een sightseeing wandeling door de French Concession. Al lopend door deze wijk kom je echt mooie plekken tegen. Ik heb er al zo vaak over geschreven en met Wilma als gids komen er steeds weer nieuwe stukjes bij. We eindigden onze tocht bij voor mij vooral een zeer verrassend restaurant; een Nepalees. Tijdens het heerlijke eten werd ik ondertussen aan mijn verblijf in Nepal herinnerd waar ik weer honderduit over kon vertellen. Vanwege het mooie weer konden we op de weg terug nog even aanleggen op een terras. Zondagmiddag in Shanghai, vooral relaxed. 

Ik voel me hier zeer gezegend met een actieve vriendinnen groep waarin om de beurt de een wel de ander wijst op een vooral gezellige activiteit die georganiseerd wordt. Degene die zin en tijd heeft sluit dan wel of niet met echtgenoot aan. Zo gingen we zondagavond met 6 stellen naar de andere kant van de stad voor een jazz optreden van Laura Fuyi. Zij is een Nederlandse zangeres en heeft in haar verre verleden nog eens bij de meidengroep Centerfold gezongen. Het was een heerlijke avond in een mooi net geopende jazz gelegenheid. Het was de verjaardag van Ingrid en konden we zo ook gezellig op haar proosten.

Dinsdag 22 oktober.

In mijn voorafgaande blogs heb ik het wel eens over mijn (onder)rug gehad. Door de drukke periode van de afgelopen 2 maanden en mijn oefeningen verzaakt te hebben, heb ik het probleem geprobeerd te negeren en ben ‘gewoon’ doorgegaan. Helaas dat werkt echt niet herstellend en nu de rust voor mij terug is  ben ik weer geconfronteerd met een wel wezenlijk mankement. Met een  bezoek aan Hans, mijn orthopedische arts, heb ik de draad weer opgepakt. Het voelt alsof ik weer terug ben bij af… Nu doe ik dagelijks mijn oefeningen en krijg om de 5 dagen een fysio behandeling. Ik ga echt mijn best doen want zie (en voel) er de noodzaak van in.

In de middag op de fiets naar het Shanghai Natural History Museum  samen met Wilma. We waren er al wel eens in het ‘Sculpture Park’ tijdens de bloesem periode geweest maar nog niet binnen. Het is een grandioos architectonisch mooi gebouw met maar liefst 5 verdiepingen.  De voorstelling binnen was erg de moeite waard. Veel opgezette dieren vooral uit een ver verleden zoals mammoeten en dinosaurussen en zo ook volop fossielen. Onvoorstelbaar dat daar ons bestaan mee is ontstaan. Bij vertrek kondigde Wilma aan dat we nog slechts zo’n 40 musea in Shanghai kunnen bezoeken. Daar komen we de komende anderhalf jaar wel mee door……

Woensdag 23 oktober.

Binnen onze vriendengroep ontmoeten we ook hun gasten uit Nederland. Fijn om zo de families en vrienden te leren kennen. Vandaag staat er een fietstocht langs en over de rivier samen met Ingrid en de vader van Deborah, Kees, op het programma. Het weer is heerlijk en we genieten volop van onze bekende ruim 30 KM route en rustplekken. Kees is verrast door al het moois wat we onderweg tegenkomen en maakt zo kennis met een ander stuk Shanghai. Heerlijk om zo weer een dag met vooral prettig gezelschap door te brengen.

Donderdag 24 oktober.

Mijn eerste fysio behandeling maakt mij ‘wakker’ en geeft toch de ernst van mijn rugprobleem weer. Ben er zo 2 uur mee bezig (half uur heen en terug fietsen en 1 uur behandeling). Het is pittig en voel de nawerkingen.  “Zo zit het leven tegen en zo zit het mee…”. Weer een nieuw ‘project’.

In de middag met Mariëtte en Wilma naar een, vooral bij de expats bekende, cashmere winkel. Ik heb mezelf een heerlijk warm zwart vest cadeau gedaan. Mijn ‘oude’ was ik tijdens een wandeling nog met Jack in de rolstoel vorig jaar in een winkelcentrum verloren. Daar word je dan weer blij van. 

Zondag 27 oktober.

Al heel vroeg uit de veren. Samen met Hans en Wilma hebben we ingeschreven voor een georganiseerde fietstocht. We zijn erg benieuwd wat deze dag ons brengen gaat. We ontmoeten de actieve groep om 8.20 uur op People’s Square, waar wij met de metro naar toe zijn gegaan. Daar worden we verwelkomd door de tour guide Melissa. Een nog wat onzekere jonge dame die ons op de hoogte brengt van het programma. We stappen in de 2 uur durende busrit om zo via tunnels en bruggen op het ruim 100 KM verderop van het centrum van Shanghai gelegen Chongming eiland aan te komen. In de bus doen we een voorstelronde, de groep bestaat uit 24 mensen uit veel verschillende landen. Gaande de route zien we het landschap veranderen van de hoge wolkenkrabbers naar meer laagbouw en groene gebieden. Aangekomen op het startpunt van de fietsroute krijgen we allemaal een mountainbike. De gemiddelde snelheid van deze groep is slechts 9 KM per uur…wij hebben erg veel moeite om ons aan te passen. Zeker op de lange rechte stukken trappen wij door en wachten weer op een kruising. Wij zijn verbaasd over het landschap, zo anders dan het Shanghai wat wij gewend zijn. Mooie grote huizen met ieder een stukje land er omheen waar ze hun gewassen verbouwen. Verbonden door verharde wegen. We komen locals tegen die zeer verbaasd zijn maar ons ook toeroepen. Na 2 uur fietsen is het lunchtijd. We hebben onze eigen picknick spullen in de rugzak meegenomen. Nu is het ook het moment om te mixen met de anderen en kennis te maken. Mooi om te horen wat hun naar Shanghai heeft gebracht en wat ze er doen. Het tweede deel van de route is minder mooi en proberen wij de gemiddelde snelheid wat op te krikken. Na zo’n kleine 40 KM bereiken we het eindpunt en klagen de jonge meiden vooral over de pijn in hun zitvlak. Niets gewend en ze verbazen zich als wij vertellen dat we dagelijks op de fiets zitten. Zo snel als de heenreis in de bus verliep kost de terugreis vanwege de files veel meer tijd. Ondertussen laten we de dag nog eens voorbij komen en concluderen dat het zeer de moeite waard was en we weer een goede ervaring rijker zijn. We sluiten met z’n vieren de dag af met het bezoek aan een Hotpot restaurant. Ieder maakt hier in een eigen pannetje zijn eten klaar. Een soort van gourmet. Je kiest jouw bouillon, vlees, vis, groenten en sausjes. Het is weer een hele belevenis en moe maar vooral voldaan keren we huiswaarts. Zo meteen moet ik nog even terug ……jaaaa heb er mijn telefoon en bril laten liggen. Zal Lenneke van de Wiel weer eens niet wezen……

Deze week is het hier nog rond de 23 graden , een heerlijke herfsttijd. Bij jullie is de klok verzet, betekent dat we 7 uur tijdsverschil hebben. Helemaal niet handig als je elkaar ‘live’ wil contacten. Ik wens jullie een fijne week, let goed op jezelf en tot in blog 67!!! Veel liefs, Lenneke