Lenneke in Shanghai, deel 67

Hoi allemaal,

Hoe het met jullie gaat krijg ik regelmatig via de reacties op mijn blog of via de app terug. Fijn hoor want mijn leven gaat hier wel door maar ook dat van jullie in Nederland. En ik blijf graag op de hoogte. Inmiddels is er weer een week verstreken en laat ik jullie graag weten hoe ik deze uiteindelijk heb ingevuld.

Woensdag 30 oktober

In de ochtend eerst Jack uitgezwaaid, hij gaat een weekje naar Nederland. Vandaag met Wilma en Saskia afgesproken. Ze komen bij mij op de koffie. Ik moet ze vaker uitnodigen want ze brachten beide een cadeautje mee. Saskia een prachtige (unieke) hoes om over de water tank te plaatsen en Wilma een heel fleurig bakje vol gekleurde bloemetjes voorop mijn tuintafel. Het was een echte verrassing! Zo gezellig. Na de koffie zijn we naar de Painterstreet gelopen. Daar kon ik mijn ingelijste kunstwerken ophalen. Ze zijn echt zo mooi geworden. Ik ben erg tevreden en voor maar weinig geld. Saskia was helemaal verrast zo mooi als de Painterstreet na een renovatie is geworden, een complete metamorfose. Een soort van Strijp S. Thuisgekomen nog samen geluncht en lekker bijgekletst.

Donderdag 31 oktober

Er zit helaas weer een afscheid aan te komen binnen onze Shanghai vrienden groep. Mariëtte en Chris zijn het derde stel, na Marie-Therese en Jean en Michelle en Jelmer, die ons gaan verlaten. Ze zijn ruim 3 jaar hier geweest en gaan in december vertrekken. Alleen het vreemde is dat ze nog niet weten waar ze naar toe gaan. Heel vervelend en al die onzekerheid is niet goed voor je. Zo kan het je als expat ook vergaan. Maar Mariëtte is erg positief ingesteld en deelt haar gevoelens graag met ons. Zo gezegd zo gedaan. Samen met Ingrid op de fiets naar Hongmei Lu waar we Ans en Mariëtte treffen op het terras van La Sosta een Italiaans restaurant. Daar hebben we in het zonnetje een heerlijke lunch en ondertussen brengt Mariette ons op de hoogte van hun situatie. Zo word je wel erg op de proef gesteld en ik denk dat de flexibiliteit die je als expat moet hebben wel ergens ophoudt.

Deze week breng ik  tussendoor veel tijd thuis door. Een mooi moment om aan de Albelli foto boeken te beginnen die op mijn lijstje staan. Er zijn de afgelopen periode weer aardig wat gebeurtenissen geweest die het ‘vereeuwigen’ waard zijn. Zo begin ik aan het “Familie-weekend” album (wat we in september gehad hebben). Een activiteit waar ik graag mee bezig ben. Onder het genot van een kopje koffie of thee en heerlijke muziek selecteer ik eerst de foto’s om ze daarna in het album te plaatsen. Ik werk al ruim 10 jaar met dit programma dus raak er aardig bedreven in. Ik geniet dan nog eens extra als ik al die mooie foto’s van dat onvergetelijke weekend nog eens voorbij zie komen. Het moeilijkste is dan om een juiste selectie te maken. Maar als ik er eenmaal mee bezig ben kan ik niet stoppen tot het klaar is. Dit keer heeft het album wel een hoog “Musa-gehalte”. Kan ook niet anders, hij was toch ook wel het middelpunt. Zo fijn dat de rest van de familie het hele weekend van hem (en hij van ons) kon genieten. De bestelling wordt in Helmond geleverd dus zie ik het de volgende keer ‘live’. 

Zaterdag 1 november

Onze vriend Chris had in mijn blog gelezen dat ik deze week alleen was. Zo maakte hij een plannetje om samen de zaterdag te spenderen. Zo lieffff. Hij was al op tijd bij mij en tijdens de koffie even bijpraten. Daarna richting de metro, onderweg kon ik hem het “Station restaurant” laten zien. Ik heb er al eerder over geschreven. Bij deze gelegenheid staan maar liefst 3 zeer oude wagons in de tuin zo bijzonder. Daarna richting Xintiandi, waar we een museum bezochten over het bankwezen van Shanghai. Interessant hoe dat de ruilhandel verliep en dat de 1e Nederlandse Handels bank zich in 1920 al in Shanghai vestigde. De eerste buitenlandse bank Oriental Bank uit India had zich er al rond 1850 gevestigd. Elke keer verbaas ik me weer over de goed verzorgde manier van tentoonstellen hier in de musea. Na heel wat spaarpotten, papieren geld en info opgezogen te hebben liet onze maag van zich spreken. We aten onze lunch op een zonnig terras op het prachtige zeer toeristische plein midden in Xintiandi. Hierna vervolgden we ons programma en namen de metro naar het Shanghai Post Museum vlak bij De Bund. Zowat alle musea hier zijn gevestigd in prachtige gebouwen. Architectonisch zeer de moeite waard met allemaal een geschiedenis. Het 2e bezoek was van kortere duur. De geschiedenis van de postbezorging in China kwam voorbij. Ook  zagen we veel postzegels en de vervoersmiddelen uit het verleden. Inmiddels waren we aan het einde van de middag beland en voelde ik mijn lijf (rug) behoorlijk. Na het bedanken van Chris voor de gezellige dag namen we afscheid. 

In de avond toch nog even bij de massage salon bij ons om de hoek langs. Ik hoopte dat een olie behandeling de pijn in mijn rug zou verlichten maar helaas de potige dame nam mij erg hardhandig onder handen. Ook na herhaaldelijk mijn pijn grens aangegeven te hebben. Na 1 uur me goed gehouden te hebben keek ik op haar naamkaartje. Haar naam in Chinees maar ze had ook een nummer 112…..toe werd mij alles duidelijk. Daar vraag ik niet meer om. HELP!!

Zondag 3 november

Ingrid werkt voor de vrijwilligers organisatie “Heart to heart”. Ze organiseren allerlei activiteiten om geld bijeen te brengen om zo hartoperaties voor de Chinese kinderen te kunnen bekostigen. Een geweldig doel. Zo gaan we vandaag onder begeleiding van een gids een 2 uur durende wandeling maken rondom De Bund. Het inschrijfgeld komt ten goede aan het doel. Helaas waren we maar met 6 personen maar alle kleine beetjes helpen. Maar voor zo’n rondleiding ideaal. Clay de gids, is een Amerikaan en vertelt zo ontzettend enthousiast over al het moois wat we tegen komen dat we aan zijn lippen hangen. De tijd vliegt voorbij en ondertussen zakt de zon wat prachtige plaatjes oplevert. Het mooie van een tour met gids is dat je weer op plekken komt waar je nog nooit geweest bent, “Hidden Secrets”. Na afloop ga ik met Ingrid en Dirk een hapje eten bij het Italiaans restaurant “The Captain“. Daar kunnen we op de 5e verdieping op het terras zitten onder de verwarmingslamp met een grandioos uitzicht op de Skyline van Shanghai. Moe en voldaan keren we na een fietstocht van 45 minuten na een zeer geslaagde dag naar huis.

Maandag 4 november

De dag begint voor mij met een intensieve fysio behandeling bij de “Up Clinic”. Therapeut Joseph en zijn assistente nemen  mij weer flink onder handen en ik krijg  nog meer oefeningen mee naar huis. Dokter Hans komt ondertussen nog even poolshoogte nemen in de oefenzaal en maakt nog eens duidelijk dat het vooral rustig aan moet en ik geen pijn moet hebben tijdens of na het oefenen. 

In de middag ga ik met Ingrid, Wilma, Mariette en Ans naar een soort van  winkelcentrum met alleen maar serviesgoed. China, het land van de porselein, genoeg keus dus en tegen zeer betaalbare prijzen. Al snel zie ik waar ik naar zoek en is de keus voor nieuwe borden zo gemaakt. De bestelling was zo geplaatst en volgende week wordt het thuis geleverd. DAAR WORD JE DAN WEER BLIJ VAN!!! We hadden nog tijd over en besloten spontaan mijn succesvolle aankoop te vieren met een drankje bij La Sosta. De Italiaanse eigenaar had een lekker rood wijntje en heerlijke snacks. Onverwachts werd het reuze gezellig en moesten we ook nog andere drankjes van hem proeven. Verdere details zal ik jullie besparen….kortom wij hadden genoten en waren blij dat we met de chauffeur van Ingrid, en niet op de fiets, naar huis konden. “What happens in Shanghai, stays in Shanghai” ……..ha ha.

Zo is er weer een week voorbij en mijn beproeving om deze zonder Jack door te komen is gelukt. Maar wat wil je met zo’n grandioze  vriendengroep om je heen. We houden erg veel rekening met elkaar en zorgen vooral dat we “Dingen doen waar we blij van worden”. “Het leven van een expat gaat ook over rozen”, zoals jullie hebben gelezen. Maar back to reality. Ondertussen is het dinsdag en ik weet niet of ik mijn blog gepost krijg. Deze week is hier de Internationale Expo (met aanwezigheid van de president) wat betekent veel effect op de stad. De scholen zijn 2 dagen dicht, fabrieken sluiten of draaien op halve kracht en ook The firewall (VPN) is afgesloten. Wat voor mij betekent al 1 week geen FaceBook, geen Instagram en problemen met het kijken van de Nederlandse programma’s op TV.  Ik hoop dat het morgen voorbij is. Wel heeft het ook positieve effecten. Het is erg rustig in de straat. Ik ben nu ook bezig met de voorbereidingen voor onze gasten van a.s. Zaterdag. Mijn vriendinnen Els en Lian komen met hun mannen Leo en Ton!!! Eerst 5 dagen Shanghai en daarna gaan Jack en ik met hun mee voor 1,5 week mee naar Bangkok en Phuket. Heerlijk, heb er zo’n zin in om hun onze woonplek en Shanghai te laten zien. Eerst de gasten kamers in orde maken, boodschappen in huis halen en het programma nog eens goed overdenken. Het zal hoe dan ook een onvergetelijke en vooral gezellige 2 weken worden. Ik ga er jullie in Blog 68 alles oververtellen. Dat zal pas in de week van 25 november zijn. Daarvoor ben ik ‘even’ druk. 

Ik wens jullie fijne komende weken!! Veel liefs en tot eind november!! “Time flies, when you are having fun”!!! Lenneke