Lenneke in Shanghai, deel 71

Hoi lieve trouwe blog lezers,

Daar ben ik weer. Een dagje eerder dan normaal maar het komt me nu beter uit. Daar over later meer en ik heb genoeg ‘stof’ om met jullie te delen.

Maandag 2 december

Na mijn blog afgerond en de foto’s er bijgezet te hebben nog een hele dag voor me. Ik spring op de fiets en ga naar Mylou. Ze kwam samen met haar vriend Enrico vorig jaar januari naar Shanghai. Ze wonen in de French Concession, hier met de fiets zo’n 20 minuten vandaan in een mooi in Japanse stijl beneden woning met terras.  Ze had goed nieuws; in mei verwachten ze hun eerste kindje. Ik ging haar feliciteren met een kaartje en een kleinigheidje. Mooi vooruitzicht en ze voelt zich helemaal prima. Krijg ik er weer een oppas adres bij….We hebben elkaar al een tijdje niet meer gezien dus een heleboel te vertellen. Zo is zij nog erg ijverig met Chinese les bezig en net als ik druk met Albelli boeken in de weer. Het was een gezellige middag.

Dinsdag 3 december

In de vroege ochtend zwaai ik Jack uit. Hij vertrekt voor 2 dagen naar Taiwan. Dit land staat ook nog op mijn ‘lijstje’ om te bezoeken maar dan moet het verblijf wel wat langer duren zodat het de moeite waard is. Ik neem op tijd de metro naar Gina, met haar ga ik samen met haar chauffeur naar de afscheidsbrunch van Mariëtte. Ze heeft in het restaurant bij haar op de compound ruim 30 vrienden uitgenodigd om gezellig onder het genot van een drankje en heerlijke gerechten samen te zijn. Met lieve, mooie woorden en een tinteling van emotie in haar stem opent ze de ochtend. Mariëtte en Chris zijn al ruim 20 jaar expats. Hun 3 kinderen zijn elk in een ander land geboren. Na Duitsland, Rusland,  Amerika en Vietnam sluiten ze hun buitenland verblijf af  in Shanghai waar ze ruim 3 jaar hebben gewoond. Een afscheid met een dubbel gevoel van een heel bijzonder leven. Ze gaan terug naar Nederland waar ze hun huis in Vught aan het verbouwen zijn. Met drie studerende kinderen en ouders op leeftijd is het zeker prettig om dichter in de buurt te zijn.

In de middag heb ik een afspraak bij de ArtCN Galerie met de eigenaresse Ancecil, een Française. Eindelijk is het er van komen, we zijn beide erg druk geweest. Ik heb 11 september al het prachtige  fotoboek van het werk van de Helmondse kunstenares Yvonne Michiels bij haar afgegeven. Ancecil is enthousiast over de kunst en vertelt mij wat de mogelijkheden zijn. Goedlopende galeries zijn een jaar van te voren volgeboekt dus voorlopig hier nog geen expositie. Misschien is er wel een plekje tijdens de 7e Shanghai Photofair in september. Maar vooraf zou ze heel graag Yvonne persoonlijk willen ontmoeten. Ze heeft nog zo veel vragen. Zo ook is mijn zoektocht naar een goede printservice opgelost. Ancecil heeft haar uitstekende contacten. Voorlopig liggen nu mijn activiteiten met betrekking tot de kunst even stil, het blijft een moeilijke markt. Wordt vervolgd.

Donderdag 5 december

Vandaag is het zover, op Sinterklaas krijg ik een levende surprise! Guusje komt bij ons wonen. Het is mij gelukt om iemand te vinden die voor deze 7 jaar oude poes wil zorgen als wij er niet zijn. Mariëtte, haar vorige baasje, was op zoek naar een nieuwe woonplek. In deze woontoren wonen meerdere westerlingen en hebben een ayi, hulp in de huishouding of nanny die voor de kinderen zorgt. Ik heb in oktober kennis gemaakt met Kim en Ali op de 8e verdieping en hun 11 maanden oude tweeling. Ik kwam bij hun terecht daar Niels en Ihsane blikken melkpoeder en potjes Olvarit hadden achter gelaten wat over was van Musa. Ik had het bij hun afgegeven ze waren er blij mee. Hun ayi wil voor Guusje zorgen. Ik helemaal blij want als katten liefhebster kan ik echt genieten van het gezelschap van een huisdier. Guusje had de tijd nodig om te wennen. Na huiverig uit de reiskoffer geslopen te zijn verstopte ze zichzelf de rest van de dag veilig achter de bank. Ze liet zich wel door mij aaien, maar haar eten en de kattenbak werden nog niet bezocht.

Vrijdag 6 december

Guusje heb ik de hele nacht niet gehoord maar is wel op haar kattenbak geweest en heeft een beetje gegeten. Ze laat zich tevreden door mij aanhalen maar zoekt dan snel weer een nieuwe veilige plek in huis. Ze verdwijnt onder de kast op onze slaapkamer voor de rest van de dag. Prima, ze heeft tijd nodig. 

Een hele mooie herfstdag. Lekker fris met een heerlijke zon. Na de boodschappen fiets ik richting het consulaat. Daar haal ik het ID van Michelle op. Ze is inmiddels al definitief terug naar Nederland samen met Jelmer en hun 3 meiden maar was haar ID vergeten. Mooi klusje voor mij en kunnen wij hun weer treffen tijdens de kerstvakantie.

In de avond neem ik de metro naar het Pearl Theatre, er is een “Rock en roll-night”. Samen met Ans, Mariëtte, Saskia en Gina volledig in stijl eten we er eerst wat voordat de huis- “Pearl-band” hun eerste noten spelen. Ze openen de avond met “Jail House Rock” van Elvis. Laat dat nou mijn eerste zelf gekochte singeltje zijn geweest…brings back memories. Meteen de dansvloer op. We hebben een heerlijke avond. Ans vond het zo geslaagd dat ze meteen een nieuwe suggestie in de groep heeft ‘gegooid’; vrijdag 10 januari naar de Musical “Dream Girls”! Doen we. Als ik na twaalven met de taxi thuis kom word ik meteen welkom geheten door Guusje. Ze komt mij al miauwend tegemoet. Haar gewenning verloopt voorspoedig.

Zaterdag 7 december

Vandaag heeft Guusje een nieuwe veilige plek in huis gevonden om te vertoeven, onder het bed op de logeerkamer. Ik ga haar regelmatig even aaien en praat met haar. Zo kan ze aan mijn geur en stem wennen. Ze laat het allemaal ‘spinnend’ toe. Dit komt helemaal goed. Zo heeft ze ook al ‘kennisgemaakt’ met onze ‘wilde-tuin katten’. Maar dan wel veilig met de glazen wand van deur en ramen tussen de huiskamer en het terras. Ik spendeer tijd in de keuken om maaltijden voor de komende week voor te bereiden als Marvin er is. Na een hele dag op stap te zijn geweest heb ik geen puf meer om een uitgebreid maal te bereiden. 

We hebben een “Nederlandse Cultuur in Shanghai”-app. Daar worden allerlei evenementen en activiteiten gepost die de moeite waard zijn. Zo las ik gisteren dat er deze week tijdens het EU film festival een Nederlandse film draait; “Mijn bijzondere rare week met Tess”. In het kader van de “Inburgerings cursus” van mijn Chinese vriendin Eva leek me een bezoek een echte toegevoegde waarde. Jawel hoor, Eva is enthousiast en om 19.00 uur zitten we in een volle, met hoofdzakelijk Chinezen, gevulde bioscoop in Pudong. De film gaat over een gezin die een weekje vakantie doorbrengen op Terschelling. Oer Hollands. Maar het verhaal brengt een boodschap; maak in je leven mooie herinneringen om op terug te kunnen kijken! De beelden zijn prachtig, we genieten volop. Voor mij wel vreemd hoor om hier in Shanghai een Nederlandse film te zien met een Chinese-  en Engelse ondertiteling. Het verbaasd mij dat de zaal gevuld is met zoveel Chinezen. Eva legt uit. ‘Alles’ wat China van elders uit de wereld ‘binnenkomt’ wordt streng gescreend. Als er dan ‘westerse’ films worden getoond zijn ze erg nieuwsgierig en vol belangstelling. Mooi toch.

Thuis wordt ik weer heel erg welkom geheten door een miauwende en om aandacht vragende Guusje. Ze is weer uit haar schuilplek te voren gekomen. We spenderen al samen TV-kijkend op de bank tot Jack van zijn zakenreis thuis is.  Bewust zo gepland, dan hoeft hij de komende week, wanneer Marvin er is, de stad niet meer uit.

Vanavond laat komt Marvin. Hij is inmiddels onderweg. Vanuit Johannesburg, waar hij al jaren woont, vliegt hij in 8 uur naar Dubai. Daar overstappen en nog eens een vlucht van 8 uur. Die zal vanavond wel ‘gaar’ zijn. Kost wat ‘moeite’ maar dan krijg je ook wat. Gezellig vooruitzicht voor deze week. Ik zal jullie er alles over vertellen in mijn volgende blog! Maak er een mooie week van! Veel liefs, Lenneke!