Lenneke in Shanghai, deel 73

Hallo beste blog volgers,

Eerst wil ik jullie graag allemaal een mooi, liefdevol en goede gezondheid voor 2020 wensen! Het nieuwe jaar is inmiddels 7 dagen oud. De jaarwisseling hebben we gezellig en feestelijk ingeluid jammer dat de nasleep met betrekking tot de discussie over het vuurwerk probleem nu volop gaande is. Het zou geen discussie moeten zijn. Wij zijn inmiddels al weer 4 dagen thuis in Shanghai en ik heb mijn draai gevonden. Het is wel elke keer weer even schakelen. Het verschil tussen deze twee werelden is ook erg groot.

De kerstvakantie

Dit keer samen met Jack de reis gemaakt, zeker zo gezellig. We boften want we konden met Dirk meerijden naar het vliegveld. Hij zat op dezelfde vlucht met nog heel veel meer Nederlanders die voor de feestdagen naar ‘huis’ gingen. Dirk kon ons ook in Helmond afzetten op zijn weg naar Spaubeek waar hij met Ingrid nog hun huis heeft. Hij had een auto gehuurd. Als we aankomen in Helmond is het elke keer weer een blij weerzien en als ik over de drempel stap ben ik meteen thuis. 

We hebben onze dagen goed gevuld gehad. Jack heeft nog gewerkt in Bakel bij GEA en lekker veel gesport. Ik had de zaterdagavond meteen een Christmas sing-a-long bij de Effenaar met mijn vriendinnen. Gezellig met de trein, net een schoolreisje….lachen. We zijn met vrienden uit wezen eten en ik heb in volle teugen van ons jaarlijkse dagje sauna met 10 meiden uit de familie genoten. We hebben Musa in het zonnetje gezet daar hij al weer 1 jaar is geworden. 2e kerstdag met de familie bij mijn broer Kees en schoonzus Marja in Heusden gevierd. Na een koude escape city smaakte het stamppotten buffet over heerlijk. We hebben bij May, mijn Nepal maatje, en haar man Wim geluncht. We konden niet ‘bij-gepraat’ raken. Mijn cadeau, een foto album van ons Nepal avontuur, viel helemaal in goede aarde.  Ik heb tussendoor nog vriendinnen, ex-collega en nichtje bezocht. Zo ook hebben we met Michelle en Jelmer, vrienden uit Shanghai die inmiddels in Nederland wonen, een borreltje gedronken. En inderdaad ‘de tijd vliegt als je het gezellig hebt’. Maar het aller fijnste was toch wel om zo veel tijd met Musa  en de kinderen door te brengen. Vooral mijn 3 ‘oma-dagen’ waren super. Wat groeit hij hard, je ziet zelfs al in 2 weken tijd een vooruitgang. Tussendoor heb ik ook nog genoten van wandelingen in het bos en vooral heel veel frisse lucht opgesnoven. Daar ontbreekt het hier nog al eens aan. Mooi dat ik inmiddels mijn 3e reisblog boek met maar liefst 210 bladzijden heb kunnen bestellen.

Zoals je leest een heerlijke vakantie waar er naast de 3 feestelijke zondagen midden in de week er niet zo veel tijd meer overblijft. Maar het is me gelukt om iedereen te ontmoeten en weer op de hoogte te komen van ieders reilen en zeilen. Ik besef heel goed dat het niet vanzelfsprekend is om zoveel familie en vrienden te hebben die ook geïnteresseerd zijn in ons leven aan de andere kant van de wereld. Ik voel mezelf dan ook erg dankbaar met zoveel lieve mensen, al is het dan op zo’n grote afstand, om me heen! Een warme deken!

Nu hier weer de draad opgepakt. Uitgerust van de jetlag en weer aan de fysio voor mijn rug begonnen. De eerste afspraken met mijn vriendinnen hier zijn gemaakt, ben benieuwd naar hun vakantie verhalen. Vandaag ben ik weer, sinds een half jaar, naar de koor repetitie geweest. Ik was vergeten hoe goed het me doet om te zingen. Ik krijg er echt een goed gevoel van. 

Ik werd blij van de kerstkaart die in de brievenbus lag en zo ook dat Guusje ons tegemoet kwam bij het binnenkomen. De ‘poezen-oppas’ was goed geregeld. Ze verbergt zichzelf niet meer onder het logeerbed maar laat zich zowat de hele dag zien. Ze gaat inmiddels ook naar buiten en komt uit zichzelf weer terug. Het badkamerraam is nu haar kattenluik. Mocht ze alsnog de weg kwijtraken dan helpt het naamkokertje aan haar nekbandje met haar gegevens erin wel.

Gisteren werden we blij verrast met een temperatuur van maar liefst 24 graden. Echt lente…helaas van korte duur. Vandaag al weer storm en regen en morgen maar 8 graden. In Nederland moest ik er erg aan wennen dat het pas om 8.30 uur licht werd. Hier gaat de zon om 6.53 uur op en om 17.07 uur onder. In het donker opstaan kennen we hier niet. Wel hebben we vreselijk lange avonden.                                                        

Over 6 weken (13 februari) vlieg ik al weer naar Nederland. De wintersport tijdens de carnaval, met ruim 25 man in een huis, willen we ook dit jaar meemaken. Zo ook zijn de eerste 3 boekingen voor “Hotel Shanghai” voor de meivakantie geplaatst.  Allemaal weer gezellige dingen om naar uit te kijken. Je hoort mij echt niet klagen!! En ik hou jullie op de hoogte. Maak er een mooie week van!! Heel veel liefs, Lenneke!!