Lenneke in Shanghai, deel 89

Hallo beste blogvolgers,

Het is maandagavond en ik kijk terug op de afgelopen dagen. Vanochtend ben ik samen met Jack naar een international hospital geweest voor een gezondheidsonderzoek. Voor de eerste keer weer in een taxi gestapt en een hele rit door Shanghai gemaakt. Mooi hoor om die herkenbare plekken weer te zien. Nu weten we ook weer waarom we liever te voet, op de fiets en met de metro reizen. Op de weg sta je meer stil dan dat je doorrijdt. Omdat in april onze verblijfsvergunning was verlopen moeten we nu weer de hele procedure doorlopen. Zo ook dit onderzoek. Het bestaat uit 5 delen. Elk deel wordt afgenomen in een andere ruimte. Zo worden je ogen, bloed, hart, longen en organen gecheckt. Binnen een uur sta je weer buiten. Kunnen we ook weer afstrepen. Daarna met de metro naar huis. Was weer even zoeken, werkt mijn pas nog wel, welke metro station en lijnen moeten we hebben? Maar het is helemaal goed gekomen. Was weer even wennen maar het is meteen weer bekend. Jack is gelijk doorgereisd, nog eens 1 uur, naar kantoor!! Ben heel benieuwd naar zijn verhalen vanavond. Hij is er maar liefst 9 maanden niet geweest!

Het was echt een feestje afgelopen vrijdag 30 oktober. Om 7.45 uur kwam de verpleegster al aan de deur met alle formulieren. We werden ‘vrijgelaten’, alles in orde en meteen de ‘green code’ op de telefoon. Een bewijs dat je virus vrij bent en overal wordt toegelaten. Precies 2 weken in quarantaine gezeten. Best bizar, je bent al twee weken in Shanghai maar hebt er nauwelijks besef van. De wereld gaat aan je voorbij en is ondertussen ‘onbereikbaar’. Een hele vreemde gewaarwording. Om 8.15 uur stonden we buiten op de stoep klaar voor een eerste wandeling. De zon scheen volop en het werd maar liefst 23 graden!! Hoe heerlijk kun je zo weer een nieuwe periode, na de Corona, beginnen. Meteen maar naar de bakker, lekker vers brood gehaald. Ook even een bakkie koffie gedronken bij Costa. We hadden een hele lijst om af te werken. We vervolgden onze weg naar de bank; euro’s in RMB’s, Chinese valuta, omgezet. Ook meteen cash gehaald. In de middag eerst de fiets van Ingrid bij hun thuis opgehaald. Zo handig als je een sleutel van elkaar hebt. Een paar maanden geleden mistte Ingrid ineens mijn boodschappen fiets….. stond niet meer op zijn plek bij ons voor.Tot nu toe nog niet gevonden. Heel vreemd, een erg oud bakkie met een heel stevig slot erop en dan hier op de compound. Waarschijnlijk toch gestolen of de bewakers hebben hem opgeruimd….kom daar maar eens achter. Jack is op zoek naar een andere fiets. Komt goed.

Mijn telefoon abonnement was verlopen dus ook bij de Chinese Telecom langs. Jeetje moest wel weer erg aan de drukte op straat wennen. Van Social Distance hebben ze hier helemaal niet gehoord. Vreemd hoor, die 1,5 meter staat zo op de harde schijf. Komen we uit de telefoonwinkel zie ik een parkeerwachter met mijn fiets, die van Ingrid dus, aan de haal. Slepend naar de overkant van de straat. Ik; “HO STOP”…. Dat is mijn fiets. Hij stond niet op de goede plek geparkeerd. Welkom in Shanghai!!! Hij stond op slot en door het gesleep meteen 2 spaken gebroken, balen. Wordt weer een fietsenmaker opzoeken. 

Op 31 januari van dit jaar zijwij een initiatief opgestart om met een aantal mensen op de vrijdagavond bij elkaar te komen. Er waren een aantal van onze vrienden  op ‘Chinese New Year’ vakantie. We noemden onszelf, ‘de achterblijvers’.  Al snel startte hier de Corona tijd… en vertrokken wij (8 febr.), net zoals andere vrienden, naar Nederland. Het mooie is dat dit initiatief door de ‘achterblijvers’ is voort gezet. De naam van de vrijdagavond groep is inmiddels aangepast en heet nu “Only the brave”. Ze hebben het geweldig volgehouden, 8 maanden lang zijn ze door gegaan. Ze kwamen bij mensen thuis samen of in een restaurant. Het bleek wel een klus te zijn om eetgelegenheden tijdens de “lock down” te vinden. De groepssamenstelling is regelmatig veranderd door het komen en gaan van Nederlanders. Nu mochten wij weer aansluiten. Meteen met onze ‘kont in de boter’. Eten met nog 8 anderen bij “Italo”, 20 minuten op de fiets. Zo fijn om mezelf weer eens leuk aan te kleden en op te tutten na die 2 weken. Je snapt hoe blij weerzien het was met onze vrienden. Met enige aarzeling toch maar flink omhelsd. Mooi om op deze manier ook weer nieuwe mensen te ontmoeten en hun verhalen en ervaringen te horen. Het was een zeer geslaagde avond. Wat een goed begin en warm welkom terug in Shanghai. 

De zaterdag hadden we ons aangemeld voor een fietstocht georganiseerd door de Nederlandse Vereniging. Bij het opstaan met een behoorlijk zwaar hoofd vroeg ik mezelf af waarom ingeschreven? Later had ik er absoluut geen spijt van. De zon scheen volop, maar liefst 24 graden. We ontmoeten weer nieuwe mensen in de groep en leerden anderen veel beter kennen. De route was voor ons bekend maar toch weer heerlijk om te fietsen. Van de French Concession, door Xintiandi en via de oude wijk naar de rivier. Met de boot over waarna we heerlijk buiten op een terras konden lunchen. Er waren maar liefst 4 nieuwelingen in de groep, hoe leuk is het dan om al onze ervaringen door te geven. Daar hebben  ze dan weer iets aan. Voor ons was het ook prettig om weer nieuwe plekken die het bezoeken waard zijn vanuit Shanghai te horen. Op de terug weg geen haast dus was een ‘evaluatie’ bij de Brewery een prima voorstel. Na zo’n intensieve fietstocht smaakt dan een biertje perfect. Kortom het werd veel later dan gepland maar was helemaal geen probleem. Wij waren weer een goede ervaring rijker.

De zondag kon Jack niet wachten om op de fiets naar de rivier te rijden om daar zijn hardloop rondje te maken. Hij kwam helemaal voldaan thuis en ondertussen had ik wat boodschappen gedaan om dat we een gast aan tafel kregen. In de middag nog een rondje door de stad gefietst, ik moest tenslotte ook even in beweging. Klokslag 17.00 uur stond Dirk, de man van Ingrid, voor de deur. Onder het genot van een lekker maal en een drankje hadden we genoeg bij te kletsen. Een gezellige afsluiting van een zeer geslaagd weekend. Met een goed gevoel kunnen wij de komende tijd Shanghai weer onveilig maken.

Jack is net thuis. Was weer een hele trip van kantoor naar huis. Hij werd verrast met een eigen kantoor. Kan hij nu in alle rust werken als hij er is. Dat is maar weinig want het reizen naar zijn klanten gaat volgende week al weer opgestart worden. 

Ik ben vanmiddag ook nog op kraamvisite geweest bij Mylou. Haar dochtertje Livia is inmiddels al weer 5 maanden oud en zo’n schatje. Ze zijn tijdens onze afwezigheid verhuisd, notabene naast de flat van Hans en Wilma. We hadden genoeg gespreksstof. En zo wil ik graag al mijn vriendinnen en vrienden ontmoeten en weer gezellige dingen gaan doen. Dat gaat helemaal lukken.

Bedankt voor jullie tijd. Een fijne week en tot blog 90!! Heel veel liefs en sterkte met de weer nieuwe aangescherpte maatregelen!! Lenneke XXX