Lenneke in Shanghai, deel 91

Lieve allemaal,

We hebben al weer twee weken achter de rug dat we uit de ‘isolatie’ zijn. Het kost pijn nog moeite om hier het leven, wat we gewend waren, weer op te pakken. Zo heb ik mezelf de afgelopen week weer aangesloten bij het koor. Ik ben lid van de Shanghai Expat Association. Een grote organisatie met verschillende afdelingen. Zo ook het koor. Het leuke is dat ook mijn vriendin Jetty inmiddels lid is geworden. Vorig jaar had ik al enkele maanden de repetities meegemaakt. Een groep van erg enthousiaste dames die goed begeleid worden door een dirigente en orgelniste. Het programma wat er nu gezongen is zijn de kerstliederen. Dit als voorbereiding voor de SEA Coffee Morning. Deze heeft vanochtend plaatsgevonden. Maandelijks wordt deze koffie ochtend georganiseerd. Mooi als je het dan met een muzikaal, twee stemmig, optreden kunt opfleuren. Bij ontvangst kwamen we al in de stemming omdat drie dames, viool, dwarsfluit (Jetty) en orgel, kerst liedjes speelden. Op zo’n ochtend zijn er enkele sprekers, een loterij en heel veel kraampjes waar mooie spullen verkocht worden. Ook worden we voorzien van drankjes en lekkere hapjes. Natuurlijk is het ontmoeten van andere Westerlingen het belangrijkste doel en het leggen van nieuwe contacten. Een gezellige drukke boel.  Wij waren al snel aan de beurt. De groep bestaat inmiddels uit zo’n 20 dames van verschillende nationaliteiten. Het sociale aspect speelt, buiten de zangkwaliteiten, een zeker zo belangrijke rol. Zo worden er samen verjaardagen gevierd of uitstapjes gemaakt naar live optredens. Wel geheel vrijblijvend natuurlijk. Ik moest weer even wennen aan de dikke vriendschappen die hier zijn ontstaan. Het was na 9 maanden weer heerlijk om samen te zingen. Ik word er echt blij van, het geeft mij zo’n goed gevoel. Natuurlijk helemaal fijn met zo’n grandioze groep. Morgen weer naar de repetitie. Hopelijk gaan we de wintermaanden door met zingen want nu kan toch niemand terug naar ‘huis’.

Het einde van het jaar vindt natuurlijk ook hier het feest van onze grote kindervriend plaats. De Nederlandse Vereniging in Shanghai, de NVS, pakt dan ook weer flink uit. Afgelopen zaterdag, hoe is het mogelijk, is ook hier in Shanghai de goed Heiligman gearriveerd. Reden voor een Sinterklaas feest in het Pearl Theater voor zo’n 60 Nederlandse gezinnen. Ook ik mocht meedoen als “Veeg-Piet”. (We volgen ook hier het Sinterklaas journaal) Er waren uitgebreide voorbereidingen gedaan, het draaiboek zat piccobello in elkaar. Ik hoefde mezelf alleen maar als Piet te transformeren en volgens het programma op te treden. Dat voelt heel relaxed als je zelf niet in de organisatie zit. Het verhaal was erg komisch en werd verduidelijkt door een echte film. Sint was ook in een quarantaine hotel geweest en had helaas zijn staf bij de douane in moeten leveren. Hij kreeg een prachtige Chinese staf cadeau van de consul. Ook waren de pepernoten niet op tijd in Shanghai (wat inderdaad zo was, de 10 kg bestelling was echt te laat) en is gelukkig een plaatselijke Nederlandse bakker ingesprongen. Zo maak je nog eens wat mee, wat een consternatie. De kinderen waren vreselijk onder de indruk. Ze zongen uit volle borst met de juffen van de Nederlandse school mee. De pakjes werden goed ontvangen en ook smaakte het snoepgoed heerlijk. Ondertussen konden de ouders weer gezellig met iedereen ‘bij kletsen’. Het was een zeer geslaagd feest. Ik had volop genoten en het was prettig om weer nieuwe mensen te ontmoeten. Met een zeer voldaan gevoel stapte ik in een taxi naar huis.

Vorige week donderdag had Jetty ons, Saskia, Wilma en Alison, uitgenodigd. Ik heb  Jetty in januari leren kennen en haar een eerste introductie gegeven van Shanghai. Onze vriendschap was maar van korte duur daar wij in februari al weer naar Nederland vertrokken. Dan kom je terug en zoek je de vriendschappen weer op. Ondertussen heeft ze veel contacten gelegd en haar draai helemaal gevonden. We startten de dag met een koffie en heerlijk eigen gemaakte cheese cake bij haar op het dakterras. Hoe luxe, heerlijk in de zon. De reden van haar initiatief was een soort van afscheid voor Saskia. Ze gaat 2 december na 3,5 jaar met haar man Björn weer definitief terug naar Nederland. Jetty had een heel programma. We vertrokken voor een wandeling door de wijk waar zij woont, Xintiandi. Fijn om dan een plaatselijke ‘gids’ bij je te hebben. We liepen door oude steegjes waar de vriendelijke locals ons begroetten. We bezochten een tempel, waarvan ik het bestaan niet wist, midden in de wijk en sloten af met een heerlijke lunch bij een lokaal Chinees restaurant. Fijn om op deze manier weer een stukje Shanghai te leren kennen. De foto’s spreken voor zich.

De werkweek, wat niet voor mij geldt…., werd weer op vrijdagavond afgesloten in een restaurant. Only the Brave, dapper genoeg om onder het genot van een drankje een Thaise maaltijd te verorberen. We waren met 11 personen en iedereen had weer genoeg meegemaakt om te delen. Zo zijn er veel gespreksonderwerpen gepasseerd; o.a. de Chinese politiek en Covid in Nederland. Aan deze routine raak ik graag gewend zeker als de, om de beurt gekozen, locaties op fiets afstand zijn. 

Gisteren is Jack aan zijn eerste 4-daagse zakenreis begonnen. Hij komt donderdag avond weer thuis. Het reizen hier is nog best spanned want de lokale regels m.b.t. Het virus verschillen nogal eens. Hij moet verschillende plaatsen aandoen. Hopelijk verloopt het zonder problemen. We zullen zien.

Ondertussen is mijn agenda van deze week ook gevuld. Ik heb nog leuke activiteiten op het programma staan. Daarover lezen jullie weer in blog 92!! Maak er een mooie week van!! Veel liefs, Lenneke