Lenneke in Shanghai, deel 99

18 januari 2021 - Shanghai, China

Beste blog volgers,

Elke week, vooraf aan het schrijven van mijn blog, denk ik weer; heb ik wel genoeg te vertellen? Als ik dan eenmaal de week die voorbij is laat passeren komt er weer genoeg naar boven om met jullie te delen. 

Eerst het goede nieuws. Mijn vriendin Ingrid, inmiddels voor de tweede week in hotel quarantaine, mag woensdag ochtend om 6 uur naar huis. Ze heeft gisteren haar Covid test gehad en deze was negatief. Zo’n opluchting! Kan niet wachten om haar in levende lijve te ontmoeten. Vanochtend nog even beneden onder haar raam (10e verdieping) gestaan en al bellend een gesprek gevoerd. Vreemd hoor maar voor haar wel weer even een break. Ze heeft het erg goed gedaan en volgehouden.

De regels blijven tot en met eind maart hier aangescherpt en het advies om niet te reizen blijft. Zeker niet naar de gebieden waar besmettingen zijn. Zo zijn er inmiddels velen die hun reis hebben geannuleerd tijdens de Chinees Nieuwjaar vakantie. Er zit een aardig risico aan als je de stad uit gaat. Een gebied kan zomaar ROOD worden en afgesloten. Dan kun je niet terug naar Shanghai. Wanneer je wel terug kunt moet je nog eens twee weken in hotel quarantaine. Echt geen lolletje dus velen willen dit niet riskeren.

Vorige week vertelde ik over mijn nieuwe Belgische bovenbuurvrouw Annick. Zij is in oktober samen met haar man Patrick naar Shanghai gekomen. Ze vlogen vanaf Brussel via Kopenhagen. Haar test was negatief toen ze vertrok. Komt ze in Shanghai aan blijkt ze alsnog positief getest. Waarschijnlijk het virus in het vliegtuig opgelopen. Ze moest meteen naar een Covid-ziekenhuis, een uur buiten de stad. Daar heeft ze maar liefst 16 dagen moeten verblijven en was echt geen luxe. Ze had niet eens symptomen. Daarna nog eens twee weken in een quarantaine hotel. Ze is ruim 1 maand niet buiten geweest en heeft niet kunnen deelnemen aan het sociale leven. Gelukkig is ze erg positief ingesteld en haalt de ‘schade’ nu wel in. Zo zou ze donderdag mee gaan naar het Joods museum. We moesten onze QR-code laten zien. Bij mij groen, die van haar was ROOD. Dan kom je nergens meer binnen. Zij is naar huis gegaan ik ben verder gereisd. Zo vreemd. Ze heeft meteen haar man gebeld en op zijn werk zijn ze (de Chinezen) het gaan uitzoeken. Zo ook had ze een feedback gestuurd. Op vrijdag werd de code plotseling weer GROEN. Ze begrijpt nog niet hoe dit heeft kunnen gebeuren. En…. Jawel zaterdag weer ROOD. Ik weet nog niet hoe dat is afgelopen maar gelukkig had ze nu wel een screenshot van de groene code gemaakt die ze kon gebruiken. Ik hoor het morgen want ze is inmiddels ook lid geworden van het koor waar ik bij ben. We reizen er samen naar toe.

Vorige week, in tegenstelling tot de week daarvoor, hebben we al 3 echte lente dagen gehad. De temperatuur steeg tot wel 20 graden! Woensdagmiddag had ik met Irene afgesproken. Een vriendin die ik al vanaf het eerste moment dat we hier zijn ken. Ze had me gevraagd om weer eens samen te tennissen, wat we al eens eerder gedaan hebben, maar vanwege een ontstoken teen vanwege een ingegroeide nagel werd het een lunch. Helemaal geen teleurstelling als je ook nog eens een tafeltje in de zon op een terras kunt vinden. Het was heerlijk genieten en alle tijd om ‘bij te kletsen’.

Donderdag ben ik met Wilma, Jetty en Louise naar het Joodse Museum geweest. Daar was ik 2,5 jaar geleden ook al eens geweest met een georganiseerd bezoek met een gids. Ik heb er uitgebreid in een blog over geschreven. Inmiddels hebben ze in twee jaar tijd een compleet nieuw museum naast het oude gebouwd. Ik keek mijn ogen uit. Zo geweldig verbeterd en zo veel meer tentoongesteld en informatie. Zeer de moeite waard om nog eens te lezen en te zien dat er vanaf 1938 wel 20.000 Joden van over de hele wereld in Shanghai terecht zijn gekomen. Hier hadden ze geen visum nodig.

Op vrijdag heb ik samen met Wilma meegedaan aan een georganiseerde wandeling door een wijk van de stad. Ik had er al eens gelopen maar als je met een gids gaat krijg je veel informatie die al die gebouwen toch weer interessanter maken. Ze vertelde ook over de Hongaarse architect Hudec. Hij heeft wel 80 gebouwen rond 1930 in Shanghai ontworpen. Zowel in Spaanse als Engelse stijl. Het weer hielp ook mee om deze ochtend te doen slagen. In de middag hadden we met Deborah afgesproken. Ze kreeg een lunch voor haar verjaardag aangeboden. Ze woont vlak bij het terras waar ik woensdag zat dus was de keuze ook dit keer niet moeilijk. We moesten even met onze tafel naar een andere plek daar er in de straat de bomen volop gesnoeid werden. Zaterdag was de temperatuur al weer gedaald naar 7 graden, helaas. Toch weer even heel veel vitamine D opgedaan.

De vrijdagavond groep “Only The Brave” blijft ook goed bestaan. We houden het nog steeds vol om elke keer weer een restaurant te vinden die de moeite waard is en die zijn er hier heel veel. We nemen samen de week door, praten over de Covid-situatie in de wereld en vertellen elkaar de laatste nieuwtjes. Ans en Bas waren er voorlopig voor de laatste keer bij. Ze zijn zaterdag naar Nederland vertrokken om hun kleinzoon te gaan bewonderen. Ze komen 1 februari weer terug maar moeten dan eerst twee weken in hotel quarantaine voordat ze naar huis mogen. Ook hun woning, net zoals die van Ingrid, was afgekeurd voor thuis quarantaine. Knap dat ze het er allemaal voor over hebben. Ik moet nog zien wat ik ga doen in mei wanneer Musa een zusje krijgt. Maar dat is ‘pas’ over 4 maanden….. We zullen wel zien.

Dit weekend had ik een hele blije man thuis. Jack verlekkerd zich steeds aan de berichten die een (wielrenners-) fietsgroep wekelijks op de app zet. Ze maken hier mooie tochten in en buiten de stad. Een liefhebberij die Jack in Nederland afgelopen zomer ook wekelijks deed. Nu is hij eindelijk geslaagd voor een echte race fiets welke staat te blinken in de logeerkamer. Natuurlijk niet buiten onder het zeil bij de sportiefsten. Vanuit Nederland te laten versturen kost maar liefst 750 euro. Ik ben er ook even op weg geweest en ja hoor het fietst fantastisch. Alleen in de stad op klaarlichte dag is niet handig. Die drukte…. De groep vertrekt meestal erg vroeg in de ochtend om de grote verkeersdrukte te vermijden en zoeken de meest geschikte routes. Ik hoop dat Jack er nog heel veel plezier van kan hebben. Hij werkt tenslotte nog 2,5 jaar hier.

Dit was hij weer voor deze week. Volgende week mijn 100e blog!!!! Een mooi moment om mijn 5e blogboek af te laten drukken. Ik ga ermee aan de slag. De verhalen en foto’s worden er automatisch ingezet waarna ik bij de foto’s nog wat correcties moet aanbrengen. Weer een mooie klus. Ik wens jullie nog een fijne week en zeker mijn nichtje Jessie. Ze heeft ‘bijna’ haar bul als dierenarts in de pocket. Ze is klaar met haar studie en begint vandaag als dierenarts in Ell (Limburg, achter Weert)  Geweldig, we zijn zo trots op haar. Een feestje houden we nog te goed, wanneer het weer mag!!!!!

Maak er allemaal een mooie week van zo ver dat mogelijk is! Veel liefs, Lenneke!! XXX

Foto’s

3 Reacties

  1. Dorethé:
    18 januari 2021
    Hoi Lenneke,
    Haha, jij en niks te schrijven hebben. Aangezien jij nooit stil zit, bestaat dat niet. Jij doet van alles en komt overal, dus schrijfvoer heb jij altijd wel. Wat fijn dat je een vriendin, in hetzelfde blok als waar je woont, gevonden hebt. Hoef je niet eerst de halve stad door om samen iets te kunnen gaan ondernemen. Ook heel fijn voor Jack dat die een fiets gevonden heeft, waarmee hij zijn hobby ook uit kan oefenen.
    Ik hoop voor je dat je de mogelijkheid hebt, als de regels versoepeld worden, dat je in mij hier kunt zijn. Voor ons begint het nu ook af te tellen. Spannend allemaal. Nu kijk ik weer uit naar je 100ste blog. Fantastisch, wat jij ons iedere keer weer mee laat genieten van jouw belevenissen daar. Dank je wel. Groetjes en tot volgende week
  2. Helene:
    18 januari 2021
    Hoi Lenneke, weer genoten van jouw avonturen. Helpt de pilates al een beetje? Ik ken een aantal mensen die er veel baat bij hebben gehad, hoop dat dat voor jou ook geldt! Groetjes en tot het volgende blog.
  3. May:
    18 januari 2021
    Hoi Lenneke.
    Jij en niks te vertellen, ha ha!
    Steeds opnieuw genoeg avontuur om met anderen te delen .
    Ik kijk uit naar volgende week , je 100ste blog.
    Groetjes May