Lenneke in Shanghai deel 16

Hoi trouwe blog lezers,

Hoe gaat het met jullie? Nog van de vakantie aan het genieten of heb je het nog te goed? Door het Nederlandse nieuws worden we ook hier op de hoogte gehouden van de warmte en droogte in Nederland. Ongekend en de tropische regenbui die ik had gestuurd is helaas niet aangekomen. Code oranje en dan die maatregelen, volhouden dus. Ondertussen zit ik binnen met de airco aan want ook hier is het sinds we hier wonen erg warm. De hoogste temperatuur was afgelopen week 39°C met een gevoelstemperatuur van 48°C door de hoge vochtigheid. Ik weet niet of het ooit zal wennen. Ondertussen wonen we al weer 1 week in onze nieuwe woning en laat ik de afgelopen dagen nog eens voorbij komen.

Woensdag 25 juli. Jack heeft vandaag een afspraak in Shanghai zelf en is dus maar een paar uur weg. We kunnen samen lunchen ook met Marie-Thérèse want ze komt naar ons nieuw stekkie kijken. Voor de house-warming brengt ze een mooie grote plant mee. We eten heerlijke Zweedse zalm wraps, ingrediënten gehaald bij de IKEA natuurlijk. In de tuin proberen we het nieuwe tuinmeubilair uit, goed gekeurd. Door de warmte gaan we snel genoeg weer naar binnen. We hebben genoeg bij te kletsen. Bij het afscheid spreken we af elkaar weer snel te zien want haar dochter komt twee weekjes op vakantie die ik graag wil ontmoeten.

Donderdag 26 juli. Dit is de eerste week sinds we in China wonen dat Jack de stad niet uit hoeft, ongekend. Fijn hoor, zeker zo prettig wanneer hij de rest van de week ook nog thuis werkt. Voor hem is het ook veel efficiënter, geen reistijd en in alle rust kunnen werken. Laatst vertelde ik jullie over de tropische regenbuien in dit regenseizoen. Het valt alles mee. In de maand juli hebben we er net 4 flinke van enkele uren durend gehad. Zoals vandaag. De tuin raakt aardig overspoeld en als ik effe buiten kom voelt het als een warme douche. Best lekker als je daarna meteen droog goed aankunt. Iets anders als je er zonder paraplu doorheen moet. Vrijwel elke avond maken we na het eten een ommetje om de buurt te verkennen. Zo ontdekken we elke keer weer iets nieuws. Op slechts 10 minuten loopafstand is een warme bakker, “Petit Baguette”. Ze verkopen er heerlijk meergranen brood en nog veel meer lekkers. Zo hebben we ook om de hoek een kleine supermarkt gevonden. Handig zo dichtbij. Van een zeer goede Nederlandse vriendin kreeg ik de tip dat de eerste serie ven Ruben Terlou “Langs de oevers van de Yangtze” uit 2015 wordt herhaald. We kijken elke avond een aflevering. Inmiddels wel met andere ogen nu we hier wonen. Erg veel herkenbare onderwerpen. Ik vind het zo knap de manier waarop hij de mensen bevraagt. Doordat hij als westerling vloeiend Chinees spreekt wint hij snel het vertrouwen en krijgt uitgebreide en persoonlijke antwoorden.

Vrijdag 27 juli. Na gisteren nu ook eerst wat felicitaties voor de jarige jobben in Nederland via de app versturen. Prettig dat ook hier alles werkt. Voor ons vertrek werden we gewaarschuwd dat we alleen via we chat contact konden hebben. Gelukkig is het anders en kan ik hier thuis via VPN met mijn I-phone ook op Face Book en met thuis face-timen.Zo blijf ik van al het reilen en zeilen aardig op de hoogte. De Nederlandse gemiste uitzendingen kunnen we streamen. Nu nog uitzoeken hoe we Netflix aan kunnen. Ik heb waarschijnlijk nog niet genoeg aan de kleine 450 kanalen op de satelliet TV.  In de ochtend ga ik op de fiets naar het grote Xujiahui Park, 10 minuten verderop. Al wandelend verken ik het park en ontdek dat om het park een hardloop route is van 1250 meter. Er zijn volop mensen aanwezig, ze dansen, beoefenen Tai Shi of zijn gezellig samen. De bomen zorgen voor genoeg schaduw. Met mijn boekje vertoef ik onder het genot van een bakkie op een terras net buiten het park en loop in 15 minuten weer naar huis. Van ons uit naar de rivier is nu verder weg en minder praktisch dus is dit een prima alternatief.

Zaterdag 28 juli. De hele dag is er een klusjesman aan het werk om zijn lijstje af te werken. Stap voor stap komt de woning helemaal in orde. Angela en Simon, onze Engelse vrienden, komen in de middag langs om te kijken. Vol trots leiden we ze rond. Voor de avond hebben we met Eva en Kris afgesproken. Ook zij brengen planten mee voor de house-warming. Langzaamaan wordt het steeds sfeervoller. De wandversiering zit nog in de container, deze is in de haven om ingeklaard te worden en zal als het goed is in de loop van deze week naar ons komen. Nog even geduld. Met de spullen die ik nu heb kan ik aardig vooruit al is het soms wat behelpen.

Zondag 29 juli. Het heeft zo z’n voordelen als je op de begane grond woont. Zo hoef je niet met de lift te gaan en heb je een tuin. Maar na deze eerste week komen we er ook achter dat het ook zo z’n nadelen kan hebben. We hebben maar liefst 29 woningen boven ons met elk een balkon. Vanaf dat balkon wil nog wel eens iemand ‘iets’ (“per ongeluk”) naar beneden gooien, laten vallen. Zo vind ik dagelijks op ons terras een enkel wattenstaafje of tandenstoker. Ik weet nog niet hoe we dit kunnen stoppen. Ook heb ik een t-shirt uit de struiken gehaald, van een waslijn van boven gevallen. Daarnaast heeft elke woning boven ons ook een airco. Deze werken niet allemaal naar behoren en een enkeling lekt. Het condens drupt naar beneden. Gelukkig alleen op de hoeken van het terras. Het kan verfrissend werken maar niet altijd even prettig als ik zit te lezen. Hierover gaan we contact opnemen met de landlord. Wordt vervolgd.Vanwege de hitte geen hardlooprondje vandaag. Ook kunnen we nog niet in de sportschool terecht voor onze workout. Ons abonnement gaat binnen kort in. Als alternatief een  wandeling naar en door het grote park waar ik vrijdag ook was. Toch gezelliger met z’n tweeën.  We struinen de 2e handsmarkt af voor spullen die we nog nodig hebben. Zo gaan we in de middag naar een adres in Pudong. Een wijk aan de andere kant van de stad. Met de metro 1 uur heen en met de taxi 30 minuten terug. We zijn geslaagd met een TV voor op de slaapkamer voor weinig geld. Daar wordt ik weer blij van.

Vandaag is mijn 100e dag in China! Ik herinner me nog dat mijn directeur van De Rietpluim pas na 100 dagen zijn beeld schetste van zijn nieuwe baan. Met andere woorden, je hebt tijd nodig om van grote nieuwe situaties, veranderingen iets te vinden. Inmiddels na bijna 4 maanden heb ik een aardig beeld van onze nieuwe woonplek. Ik kan wel zeggen dat we aardig onze draai hebben gevonden. Fijn dat ik al zo veel lieve en betrokken mensen heb leren kennen. Met het ontdekken van deze wereldstad ben ik nog wel even bezig. Het leren van de Chinese taal ga ik na de vakantie verder oppikken. Iets wat toch wel nodig is maar vanwege de moeilijkheid tegen op zie. Er staan heel veel mooie plekken in China om te bezoeken op mijn lijstje maar daar hebben we de komende jaren nog tijd genoeg voor. Daarnaast kijk ik er naar uit om onze spullen (de container) te ontvangen. Hiermee kan ik dan onze woning gezellig aankleden zodat het een echt thuis wordt. Het doet me goed dat zoveel mensen (zo'n 100) geïnteresseerd zijn in mijn leven hier door deze blog te volgen. Ik vind het erg prettig mijn ervaringen te delen. Natuurlijk mis ik het "thuisfront", maar door het regelmatig contact met iedereen blijft het goed te doen. Inmiddels heb ik mezelf ook beter leren kennen en weet dat niets vanzelfsprekend is en dat je zelf je best moet doen om er iets van te maken!

Maandag 30 juli. Jack vliegt naar een klant maar slaapt vanavond thuis. Morgen gaat hij echter voor 4 dagen naar Jakarta en komt vrijdag thuis. Ik heb al wel weer plannen voor deze week maar daar lezen jullie volgende week over in blog 17!

Ik wens jullie een fijne warme week!

Veel liefs, Lenneke