Lenneke in Shanghai Deel 17

Hallo allemaal trouwe bloglezers,

Het is maandag 6 augustus. Vandaag even via een andere weg mijn blog schrijven. Jack heeft gisteren mijn laptop gereset daar ik niet meer op internet kon. Heel vervelend, hij is er enkele uren mee bezig geweest om er alles weer op te krijgen. In de service flat konden we beroepen op het ICT-mannetje. Helaas hier geen service.  Alles werkt nu ´anders´. Normaliter maak ik eerst mijn verhaal in Word en zet het daarna over op mijn site. Dit in verband met de ´grafische vormgeving´, bewerk mogelijkheden in Word. Maar nu nog geen Word dus hoop dat het op deze manier lukt. Het opslaan tussendoor gaat niet, pas als ik het verstuurd heb. Heel raar. Zo ben ik een keer een heel verhaal kwijtgeraakt en moest opnieuw beginnen. Al doende leert men.

Vanochtend werd ik verrast met de eerste levering van Flower Plus. Een organisatie vergelijkbaar met Bloom On. Ik krijg nu elke week een bos bloemen voor weinig geld. De bloemen in een bloemenwinkel zijn kostbaar of je moet op straat een bloemenkar tegenkomen. Ik was getipt door een goede vriendin dat dit hier mogelijk is. Om een abonnement te krijgen is dan weer niet zo gemakkelijk. Alles gebeurd online en in het Chinees. Heel handig dat Eva, onze Chinese vriendin, mij dan uit de brand kan helpen. Hier word ik weer heel BLIJ van. Nu een terugblik over de afgelopen week.

Dinsdag 31 juli. Mijn blog was gisteren net ´in de lucht´ toen ik het prettige bericht kreeg dat morgen de container spullen worden geleverd. Fijn vooruitzicht. Alles is 22 mei opgehaald dus is zo´n 10 weken, 2,5 maand onderweg geweest. Ik heb alles in maart ingepakt en weet echt niet meer wat allemaal. Er zullen best verrassingen tussen zitten. Maar eerst vandaag koffie drinken met Kristin. Een Amerikaanse die ik in de service flat heb leren kennen. Als Jack op reis was ging ik later naar beneden voor het ontbijt en trof ik haar altijd. We hebben heel wat prettige conversaties gehad. Ze komt onze nieuwe stek bekijken. Kristin is erg verrast dat als je het behoorlijk verouderd Chinese gebouw binnenkomt achter onze voordeur zo´n westers uitziende woning aantreft. Deze woning is 4 jaar geleden compleet gerenoveerd. Van de kleine ruimtes hebben ze een grote ruimte gemaakt waarin zich de woonkamer, eetgedeelte en keuken bevindt. Met de strakke witte muren, lichte vloer en grote ramen ziet het er aardig ruim uit. Ook de inrichting van de badkamers is strak, licht en modern voor Chinese begrippen. Het complex, Metropolitan City, waar we wonen bevindt zich op de hoek van twee grote wegen in dit gedeelte van de stad. Met grote wegen bedoel ik de een 4 baans de ander 6 baans. Het bestaat uit 3 zeer grote woontorens en 1 kleine. De grote woontorens hebben 2 ingangen, 4 liften en 30 verdiepingen. Op elke verdieping 6 woningen. Wij wonen in de kleinste toren ook met 30 verdiepingen en 1 ingang, de helft van de andere torens. Dus zo´n 630 woningen. Onze toren staat het meest achterin en hebben we het minste last van de geluiden in het verkeer. Onder de grond bevindt zich een grote parkeergarage. Tussen de torens zijn groenvoorzieningen met wandelpaden aangelegd. Zo ook een grote waterpartij wat eens als soort zwembad heeft gediend en nu helaas buiten gebruik is. Verouderd en onderkomen. Niet bijgehouden dus wat je hier vaker ziet. Heel jammer want het ziet er erg troosteloos uit. We werden vorige week verrast door dat de grote fontein aan was, werkte, bij de vijver onder een grote dolfijn. Helaas eenmalig, denk dat deze vijver ook lek is. Dit uiterlijk van het complex daar veranderen wij niets aan en went wel maar het gaat tenslotte om onze eigen leef-woonruimte. Jack is vandaag vertrokken voor 4 dagen naar Jakarta en komt vrijdagavond weer thuis.

Woensdag 1 augustus. Vandaag voor mij een grote dag. Ben op tijd wakker en maak wat ruimte voor als de spullen komen. Om 9.00 uur melden zich 3 verhuizers en binnen een half uur staat alles binnen. 32 dozen en nog zo´n 10 andere items. Ze bieden nog aan om vanwege de verzekering met mij mee uit te pakken. Dat aanbod sla ik vriendelijk af, doe het liever zelf. Ik begin met de dozen in de juiste ruimtes te zetten. Uiteindelijk blijkt er maar 1 glas gebroken te zijn wat ik zelf niet goed had ingepakt. Daarna start ik met de keukenspullen. Fijn dat ik zo veel opbergruimte heb. Ik mis mijn Afrikaanse placemats, dacht dat ik ze echt had ingepakt. Fijn om de ovenschalen en bak attributen tegen te komen. Heb al 4 maanden geen ovengerechten gemaakt. Zo ook ben ik blij met mijn boeken met recepten. Kan ik weer lekker kokkerellen. Het nieuwe bonen koffie zet apparaat wordt ook heel goed ontvangen. Is toch meer genieten van mijn  bakkie dan de Nescafé. Koken wordt een stuk aangenamer als je er het juiste gereedschap voor hebt. Hierna ga ik verder met de dozen met inhoud voor de huiskamer. Boeken, fotolijstjes, snuisterijen en souvenirs. Het lijkt wel Sinterklaas, spannend wat er elke keer weer uit het inpakpapier te voorschijn komt. De boekenkast richt ik in maar een doos met boeken zet ik weg, te veel en ook wel wat verouderde boeken. Mijn dierbare laatste Albelli foto boeken krijgen een mooie plek in de kast. Het ontroerd me als ik de cadeautjes uitpak die we bij ons afscheid in Nederland hebben gekregen. Genoeg leesvoer, vervelen hoef ik me niet. Alles krijgt een plek en wordt het vanzelf gezelliger. De toiletartikelen verdwijnen in de badkamer en de inhoud van de dozen met kleren komen in de inbouwkasten terecht. Voor de schoenen is er genoeg ruimte in de 4 verrijdbare bakken onder ons bed. Ik word vrolijk van mijn aanvulling van mijn zomerkleding. Heb toch wel het een en ander gemist. We hebben tenslotte 4 maanden uit 5 koffers geleefd. De laatste spullen zijn de decoraties voor aan de muur. Ik word helemaal blij als ik de grote tekening van Rens en Britt, ook een afscheidscadeau, uitpak. Alles zet ik ergens tegen de muur, een taakje voor Jack om ze op te hangen. Aan het einde van de middag zet ik de alle lege dozen opgevouwen tegen elkaar aan in de logeerkamer en loop nog eens tevreden door het huis. Ja hoor dit voelt helemaal goed!

Donderdag 2 augustus. Mijn Nederlandse vriendin Saskia komt een kijkje nemen en lekker lunchen. Ik laat trots de woning zien en ook zij is verrast. We hebben een gezellige tijd samen en zoveel om te elkaar te vertellen. Zij is nu een jaar hier en heeft weer heel wat ervaringen die ze met mij kan delen. Ze woont in een villa met tuin in een compound aan de andere kant van de stad. Ze heeft nog schoolgaande kinderen en twee honden. Grappig om te vermelden dat de lerares Chinees, Lori, die we in Vught hadden het over Saskia had. Ontmoeten we elkaar bij toeval op mijn eerste excursie. Eind van de middag, ben al 1,5 dag niet buiten geweest, trek ik mijn loopschoenen en sportkleding aan. Toch maar kijken of ik in deze temperaturen kan gaan rennen. Het eerste gedeelte stap ik flink door naar het park, 15 minuten verderop. Het park is goed beschut en goed om te rennen. Na twee rondjes van 1250 meter keer ik doorweekt huiswaarts. Na een ontspannen bad weer helemaal opgefrist te zijn voel ik mezelf een stuk beter.

Vrijdag 2 augustus. Vandaag ga ik naar Angela, mijn Engelse vriendin.  Mijn tocht er naar toe met de metro is nu maar 45 minuten in plaats van 1 uur. We wonen dichterbij. We gaan eerst samen onze baantjes trekken in het overdekte zwembad. Heerlijk om op een andere manier weer mijn spieren te laten werken. Als lunch een salade bij de Starbucks en daarna nog even wat shoppen. Ik ben op tijd thuis. Jack heeft gelukkig na de tyfoon waarschuwing geen vertraging opgelopen tijdens zijn vlucht uit Jakarta. De maandelijkse Dutch Drink wordt vanavond weer georganiseerd door de Nederlandse Vereniging in een tuin bij een restaurant net 15 minuten bij ons vandaan. Het is erg druk daar er zo´n 100 Nederlandse studenten hun afsluiting vieren van hun Summerschool in China. Er zijn nog veel bekenden van mij op vakantie wat zo ook weer z´n voordelen heeft want dan ben je ´genoodzaakt´ om  kennis te maken met nieuwe mensen. Zo treffen we Roel, een banketbakker die hier samen met zijn Chinese vrouw zijn bedrijf runt `Dutch Pies in Shanghai`. Hij woont al 10 jaar in Shanghai en zit vol met mooie verhalen die hij erg spontaan en enthousiast vertelt. Het is zo gauw laat en als we weer naar huis willen kunnen we geen fiets vinden in de buurt. Eerst een stuk wandelen dan, maar uiteindelijk komt het natuurlijk goed.

Het weekend van zaterdag 3 en zondag 4 augustus. Het wordt een relaxed weekend met op zaterdag een treffen van Simon en Angela in Tiangzifang het einde van de middag. We slenteren door de smalle doorgangen van deze traditionele oude Chinese, door toeristen zeer druk bezochte, wijk met kleine winkeltjes en kunst galerijen. We hebben een gezellig maal op een terras als afsluiting van de dag.  Op zondag heeft Jack nog wat te werken en vermaak ik me prima op mijn ligbed in de tuin met een hele stapels Libelles die mijn zus nog gauw in de verhuisdozen wist te stoppen. In de tuin is het erg warm maar uit de zon met de wind als staartje van de tyfoon is het net uit te houden. In de middag toch nog even de benen strekken tijdens een warme wandeling. Eva en Kris komen om een echte Limburgse rijstevlaai met slagroom te eten. Deze hadden we vrijdagavond bij Roel besteld en werd vanochtend geleverd. We genieten er met volle teugen van. Voor herhaling vatbaar. Maar eerst ga ik zelf aan de slag om mijn oven(r)heerlijke appeltaart en cakes hier uit te proberen.

Zo lieve blogvolgers, weer een weekje achter de rug. Ik wens jullie een fijne week en tot maandag in blog 18!! Veel liefs, Lenneke