Lenneke in Shanghai deel 25

Hallo allemaal,

Zondag 28 oktober. Mijn gasten zijn al weer een week weg en ik heb de draad hier opgepakt. Het is zondagmiddag 17.00 uur, Jack zit een spannende film te kijken. Voor ons niet gebruikelijk om overdag de TV aan te hebben maar door omstandigheden, waar ik later op terugkom, nu dus wel.Tijd voor mij om de afgelopen week nog eens voorbij te laten komen.

Maandag 22 oktober. Zoals ik blog deel 24 eindigde had ik een excursie gepland voor vandaag. Na mijn les Chinees meteen op de fiets gesprongen en de navigatie aan op mijn telefoon. Op weg naar een koffie tent in de French Concession. Een mooie wijk zo’n 20 minuten bij ons vandaan. Daar trof ik Kat onze gids en 6 andere deelneemsters aan de Urban Exploration Walk. Hiervan waren al 2 dames voor mij bekend dus weer kennismaken met de anderen. Na de koffie begonnen we aan een 3 uur durende wandeling. Een tocht langs interessante gebouwen, smalle doorgangen en tuinen. Al wandelend krijg je toch een hele andere indruk van zo’n wijk met zoveel historie dan dat je er met de fiets doorheen racet. Kat haar specialiteiten zijn geschiedenis, architectuur en cultuur. Al haar kennis droeg ze op een prettige manier over en verhoogde onze betrokkenheid. Ondertussen was er natuurlijk ook genoeg tijd om over alledaagse dingen te kletsen. Onze laatste stop was het bezoek aan een echt Chinees theehuis, zo bijzonder. We sloten de activiteit af met een gezellige lunch aan het einde van de route. Een zeer geslaagde ochtend. Thuis gekomen toch maar even een uurtje naar bed. Mijn kaak, inmiddels goed herstellende van de infectie, vergt veel energie.

Dinsdag 23 oktober. Vandaag mijn huishouden weer even aangepakt en mijn levensmiddelen voorraad aangevuld. Zo ook de foto’s van het bezoek uit Nederland op mijn blog gezet. Een dag vliegt voorbij. Maar ondertussen uitkijkend naar het avond programma. We gaan naar het Pearl Theater waar cabaretier Maarten Ebbers optreedt. Dit mooie theater hebben we al een keertje eerder bezocht namelijk met de koningsnacht. Maarten is uitgenodigd door de Nederlandse Vereniging. Hoe speciaal is dat; Nederlands cabaret in Shanghai. Dat willen wij echt niet missen. Voor ons was hij niet bekend maar even op zijn site gekeken bleek hij winnaar te zijn geweest van de jury-en publieksprijs van het Leids Cabaretfestival 2009. Met zijn liedje; “Eens maar nooit weer” was hij genomineerd voor de Annie MG Schmidtprijs 2016. Het was een heerlijke avond. We troffen er bekenden en genoten volop van zijn lachwekkende sketches en mooie liedjes.

Woensdag 24 oktober. Vandaag komen mijn vriendinnen Marlijn en Irene voor het eerst in deze woning op bezoek. Een soort Housewarming. Ik vind het elke keer weer een beetje spannend als mensen voor de eerste keer bij ons komen. Ten eerste of ze het wel kunnen vinden. Want of je nou met de scooter, metro of taxi komt het blijkt voor iedereen weer even zoeken te zijn. En ten tweede wat vinden ze van onze woning. Maar elke keer weer opnieuw is iedereen verrast wat ze achter onze voordeur aantreffen. Een echte westerse ruime en gezellige woning. Een belletje bij aankomst op de compound is handig, kan ik ze buiten al ontvangen. Het is weer een blij weerzien en ik word helemaal vrolijk als ik de kleine, inmiddels 5 maanden oude, Emily van Marlijn weer zie. Wat groeit zo’n kindje toch ontzettend hard. Als expats zitten we allen in dezelfde situatie. Toch beleef je je eigen leven en dat is voor een ieder zo anders. De onderwerpen waar we niet over uitgekletst raken komen steeds weer terug. De familie thuis, waar we ons druk om maken als vooral de gezondheid bij sommige naasten te wensen overlaat. Onze dag invulling hier, wat houdt ons bezig en waar worden we blij van. Voor de lunch heb ik mijn best gedaan; courgette-broccoli soep en zalm wraps. We laten het ons erg goed smaken. De tijd vliegt weer voorbij en elke keer als mijn bezoek weg is overdenk ik me wat ik nog allemaal had willen zeggen en vragen. Komt de volgende keer wel weer.

Donderdag 25 oktober. Vandaag is het DE grote dag voor Jack. Hij heeft een botvergroeiing (waarschijnlijk door al het hardlopen) aan zijn hak welke vandaag middels een operatie wordt verwijderd. Met de metro zijn we na een klein uurtje reizen om 11.00 uur in het United Family Hospital. We worden verrast door de kamer die Jack toegewezen krijgt. Een hotelkamer is er niets bij. TV, eigen badkamer en een prettige service. Net zijn overnachtingsspullen in de kast gelegd moet ik al een lunch-, diner- en ontbijt lijst invullen met een ruime keuze aan western- or azian food. Het mag wat kosten. (En dat doet het ook. Lang leve de verzekering!) Ook ik maak kennis met de Nederlandse dokter Derk Rietveld die Jack onder handen gaat nemen. Nadat alle voorbereidingen zijn getroffen loop ik om 13.30 uur mee naar de operatie kamer, wens Jack veel succes en neem afscheid. Als break ga ik op en neer naar huis en ben om 16.30 uur terug. Pas om 18.00 uur komt Jack terug op zijn kamer, ik had mijn boek al bijna uit. De operatie had toch langer geduurd dan verwacht, 2 uur, en daarna een uurtje in de verkoever kamer. Het wegschrapen van het overtollig bot is goed verlopen. Nu de tijd en rust nemen om te herstellen. We kijken samen nog een film voordat ik naar huis ga. Zo duurt zo’n avond minder lang. De verpleging en verzorging is uitstekend, ze hebben alle tijd en zijn allemaal helemaal op de hoogte van hun patiënt. Het valt me ook op dat er zo veel personeel aanwezig is. Ik neem afscheid en ga met een goed gevoel naar huis.

Vrijdag 26 oktober. Na mijn Chinese les nog even een boodschap en weer met de metro richting het ziekenhuis. Jack heeft een goede nachtrust gehad en na een opfrissende douche klaar voor ontslag. Nog even informatie van de fysiotherapeute, afrondend gesprek met Derk en uitleg over het verbinden van de wond en het gebruik van de medicijnen. Compleet met krukken de taxi in. Thuis gekomen eerst maar even de rust opzoeken. Toch maar niet te licht tegen zo’n ingreep aankijken. Jack mag zijn voet de eerste week niet belasten en zoveel mogelijk met het pootje omhoog. Gelukkig blijft de pijn weg. Het zal voor hem niet meevallen dat hij zich zo beperkt kan bewegen. Ik zit al snel in mijn rol als mantelzorger en bevalt me wel.

Zaterdag 27 oktober. Ook vannacht heeft Jack weer goed en pijnloos geslapen. De vooruitzichten voor het weer de komende week zijn erg mooi, 23 graden en zon. Dit benauwd mij als je dan niet (op krukken) naar buiten kunt. Dus heb ik het idee opgepakt om een zeer goede Chinees sprekende vriend Kris te vragen een rolstoel te regelen. En jawel rond de lunchtijd komt Kris hem zelf brengen. Wat een geweldige vriend! Dus meteen in de middag op pad. Er zijn nog genoeg  bezienswaardigheden in de buurt die Jack nog niet gezien heeft dus ga ik mijn taak als mantelzorger uitbreiden met de taak als gids. Lukt aardig. Het is heerlijk om een paar uur buiten te zijn en onderweg een terras te pikken. Het breekt de dag.

Zondag 28 oktober. Even voor iedereen; de wintertijd is bij jullie ingegaan! Dat betekent dat er nu tussen jullie en onze tijd 7 uur tijdsverschil tussen zit!! Dus mocht je me willen bellen dan graag voor jullie 16.00 uur dan is het hier al weer 23.00 uur. Sinds vorige week kunnen we naast het streamen van de Nederlandse zenders (uitzending gemist) nu ook via een kastje rechtstreekse Nederlandse programma’s aan. Heel fijn alleen met het tijdverschil iets minder handig. Wij kunnen jullie programma’s dus tot die van 16.00 uur kijken. Jammer, maar gelukkig worden er aardig wat programma’s herhaald.Vandaag weer een heerlijke wandeling gemaakt. Het duwen van de rolstoel is voor mij meteen een workout. Zo komen we in nog onbekende straten in onze buurt en doen steeds weer opnieuw ontdekkingen. Dit wordt dus voor de komende week een dagelijkse prettige bezigheid .En om verveling tegen te gaan wordt de TV eerder aangezet dan we gewend zijn. Met dat kastje kunnen we ook Netflixen. Een hele nieuwe ontdekking voor ons (voor velen van jullie niet), dus nu volgen we de afleveringen van het laatste seizoen van Homeland. Oeps mijn verhaal wordt nu echt minder interessant dus ga ik er een eind aan breien.

Voor jullie allemaal een hele fijne week en tot het volgende blog deel 26!! Heel veel liefs, Lenneke!