Lenneke in Helmond, deel 78

Aller beste lieve trouwe blogvolgers,

Waar zal ik beginnen? Na 10 weken horen jullie eindelijk weer iets van mij. Hoef niet uit te leggen dat er ondertussen heel wat is gebeurd. Ik ga proberen om de afgelopen 2,5 maand in een blog voorbij te laten komen. Maar eerst wil ik mijn hoop uitspreken dat jullie nog allemaal gezond zijn en zo ook jullie naasten. 

Onze vervroegde terugkeer, 8 februari, van Shanghai naar Nederland was goed gekozen. Vrij snel daarna kwam de wereld aardig ‘op zijn kop’ te staan. De wintersport was met 28 anderen weer zeer geslaagd. Geen ongelukken en vooral heel veel gezelligheid. Tijdens deze week werd wel steeds meer duidelijk dat het virus ook Nederland niet links zou laten liggen. Door de hele onzekere situatie besloten wij om onze return tickets naar Shanghai van 2 maart te verzetten naar 3 april, een maand later. Jack heeft 1 week op de zaak bij GEA in Bakel gewerkt daarna en nu nog werkt hij van thuis uit. Hoe onvoorspelbaar kan de tijd zijn.

Door deze beslissing konden we ‘een knop omzetten’ en ons op andere zaken richten. Niels, Ihsane en Musa hadden namelijk 12 februari de sleutel gekregen van hun nieuwe huis in Eindhoven. ‘Een geluk bij een ongeluk’, de timing had niet beter kunnen zijn. De handen moesten uit de mouwen! Plafonds en muren gespoten, oude keuken eruit, nieuwe keuken erin, deuren en kozijnen in de verf, tuin een opknapbeurt, badkamer aangepast en de vloeren bedekt. Het kost altijd meer tijd dan je van te voren kunt bedenken. Ondertussen vlogen de dagen voorbij en moesten we ook thuis aan de slag. We hadden namelijk bedacht om ons huis te huur te zetten vanaf 1 mei omdat het leeg kwam te staan.  Dit betekende dat er flink opgeruimd en ook geklust  moest worden om het ‘verhuur-klaar’ te krijgen. Dit alles moest wel voor 3 april klaar zijn. De tijd begon te dringen. De verhuizing voor Niels en zijn gezin verliep voorspoedig. Ze wonen erg mooi en wij zijn blij dat we ze hebben kunnen helpen. De huizenmarkt is erg krap, zo fijn dat ze nu hun eigen stekkie hebben. Eind maart kwam echter het bericht dat China zijn grenzen had gesloten en vooral geen “White Noses” (wij dus uit Europa) binnen wilde laten. Dit in verband met de angst dat nu ze na 3 maanden eindelijk de strijd met Corona aardig onder controle hadden vooral geen risico’s willen lopen. Dan valt er een druk, om alles op tijd klaar te hebben, van je af. Zo hard tegen de klok gewerkt en dan in een keer alle tijd van de wereld. Het voelt erg vreemd. 

We weten nu niet waar we aan toe zijn. Wat we wel weten is dat ons verblijfsvergunning voor China 28 april verlopen is. Het wordt per jaar verlengd maar daarvoor moet je wel in China zijn. We dachten dan regelen we ‘even’ een zaken visa. Dus niet, afgelopen vrijdag zijn de regels weer veranderd. Het aanvragen van een visa voor China hebben ze ‘stop’ gezet. Jack heeft een werkvergunning tot eind dit jaar misschien dat hij daarmee nog een visa kan krijgen. Maar wat moet ik dan? Allemaal onzekerheden. Eind van deze maand kunnen ze ons hopelijk wat meer duidelijkheid geven vanuit de ambassade. We moeten geduld hebben en inmiddels hebben we ook geleerd om flexibel te zijn. Jack heeft inmiddels zijn Chinese collega’s en klanten al weer 3 maanden niet gezien. ‘Het is zoals het is’….en aan deze situatie kunnen wij niets veranderen. Maar we, Jack zeker, moeten wel een keertje terug. Gelukkig dat Guusje, onze poes in Shanghai, nog bij Ingrid en Dirk kan verblijven. 

Daarnaast hebben we nog geen gegadigden om ons huis aan te verhuren. Komt nu goed uit kunnen we met dit prachtige voorjaar van deze heerlijke plek genieten. Inmiddels de potten in de tuin met mooie bloeiende planten gevuld. Zo ook staat de jacuzzi weer aan. Wonder boven wonder werkt hij nog na 2 jaar uitgestaan te hebben. Ondertussen volgen we de maatregelen en maken we er thuis iets van. We wandelen en fietsen veel.  Het is een bizarre tijd en heeft voor velen gevolgen. Maar SAMEN, ook op afgstand, STAAN WE STERK en veel tijd voor bezinning kan geen kwaad. We kijken weer uit naar de besluiten die de regering a.s. dinsdag gaat nemen. Het blijft spannend. Maar blijf positief en optimistisch dat geeft kracht en steun voor jezelf en jouw omgeving.

Fijn dat ik de laatste turbulente weken met jullie heb kunnen delen. Dankjewel je voor jullie tijd. BLIJF GEZOND en HOU VOL!!!!

Heel veel liefs en tot blog 79!! LENNEKE