Lenneke in Shanghai deel 38

Beste trouwe blog lezers,

Wat fijn dat jullie mijn belevenissen van de afgelopen weken willen lezen. Ik ga mijn best doen om niet te veel in details te treden dan blijft het verhaal prettig om te lezen. Ik had van de week geen internet vandaar dat ik verhaal nu pas kan posten.

De week vanaf donderdag 21 februari. Blog 37 eindigde ik door te vertellen dat ik weer een reis naar Nederland voor de boeg had. Ik heb eens even het aantal vluchten van het afgelopen jaar bij elkaar opgeteld waar ook onze vakanties onder vallen. Blijken het er toch nog 16 te zijn. Ik raak al aardig bedreven in het vliegen. Maar het vliegen van en naar Nederland daar zie ik toch elke keer weer tegenop (drie keer het afgelopen jaar). Het is z’n lange afstand. Dit keer stond er een nachtvlucht met overstap in Parijs gepland. Mijn vertrek was om 20.30 uur met de taxi. Mijn aankomst in Helmond was 23 uur later. De reis was goed verlopen maar dodelijk vermoeid. Het slapen in het vliegtuig wil mij nog niet zo lukken. Hierdoor de komende dagen last van een jetlag. Het was weer heerlijk om thuis te zijn en de kleine Musa in mijn armen te nemen. Ik had niet veel gepland deze keer maar als vanzelf liep mijn programma aardig vol. Zo hadden we een High Tea met de 12 meiden van de familie. Helaas liep het voor tante Nel (85 jaar) niet goed af. Ze zette haar voet verkeerd op het bruggetje en viel voorover naar beneden. Een flinke smak en schaafwonden. Na later een controle in het ziekenhuis en tetanus spuit kon ze naar huis. Deze week een dagje genieten in de sauna, lunch met vriendinnen, etentje bij vrienden, fietstocht, etentje met vriendin en bijkletsen met velen. Zo ook een dagje op Musa passen. Wat een genot, het weer werkte ook nog mee. Eerst een wandeling naar het winkelcentrum. Heel trots achter de kinderwagen en dan maar hopen dat je bekenden tegenkomt om een praatje te maken. Op de terugweg bij mijn zus in de tuin een kopje thee en Musa thuis, na 3½ uur slapen, maar wakker gemaakt voor zijn flesje. Zo’n prachtige dag zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan. Vanaf mijn aankomst in Helmond had ik flink pijn in mijn knie. Met de ski vakantie in het vooruitzicht toch maar even bij een fysiotherapeut langs gegaan. De meniscus niet in orde. Voor vertrek een brace geregeld om toch mee vooruit te kunnen. Hierdoor kon ik helaas het Carnavalsfestijn in de Cacaofabriek niet meemaken. Op de woensdag stond er een aardig feestje gepland. Jozee mijn ex duo maatje van De Rietpluim ging, na 45 jaar voor de klas gestaan te hebben, met pensioen. Op een terras in de zon op de markt al mijn oud collega’s getroffen, zo fijn en heerlijk bij gekletst. De cadeaus, liedjes en toespraken maakten zelfs bij mij menig traantje los. Weer zo mooi verwoord en gedaan, wel verdiend Jozee! Wat een team, die mis ik wel!! Zo’n week vliegt voorbij te kort om iedereen te zien, helaas.

De week van zaterdag 2 maart. Dit keer pas om 10 uur met een volgepakte auto richting Oostenrijk. Ezra, een vriendin reed ook mee. Kwam goed uit kon ze het stuur van Jack halverwege de rit overnemen en hadden we gesprekstof genoeg om de tijd te doden. 9 uur later met slechts enkele langzaam rijdende stukken aangekomen in Tux in het Zillertal. Op zaterdag- en zondagavond druppelden de twee vakantie woningen vol. Uiteindelijk waren we met 5 families en totaal 23 vakantiegangers.  We kunnen terug kijken op een geslaagde week. Slechts 1 dag was het weer minder maar hebben we toch volop kunnen skiën en snowboarden. Jack en ik zijn wel elke dag eerder gestopt om ons zo te sparen voor de volgende dag. Met de brace, die mijn knie stabiliseerde, heb ik toch de hele week kunnen genieten. Ook kreeg Jack last van zijn hak waar hij in oktober aan is geopereerd.  De sneeuwconditie was nog erg goed en ondanks de flinke wind hebben we alle pistes weer kunnen verkennen. Zelfs op de afsluitende vrijdag hebben we nog heerlijk in de zon kunnen zitten. We gaan al enkele jaren samen op wintersport en is het elke keer weer een genot om te zien hoeveel plezier iedereen met elkaar heeft, zowel op de pistes als thuis in het vakantie huis. De aprѐs ski wordt geen dag overgeslagen, zo ook komen de gezelschapsspelletjes elke keer weer op tafel. De terugreis werd vanwege de files met 2 uur verlengd maar kwam iedereen weer veilig thuis. Heerlijk om nog na te genieten als je al de foto’s en filmpjes van iedereen krijgt doorgestuurd. Een vrijwilliger heeft zich al aangemeld om de wintersport voor 2020 te gaan organiseren. Succes Timo want het valt niet mee om voor 25 personen een grote accommodatie in een geschikt ski gebied te vinden. Wij zijn volgend jaar in ieder geval weer van de partij!!

Nog anderhalve dag om de wintersportspullen op te ruimen en van iedereen afscheid te nemen. Dan vliegt de tijd voorbij en zitten Jack en ik maandag om 13.30 uur in de trein op weg naar Schiphol. Met maar liefst 5 koffers en 2 rugzakken. Ik kan het nooit laten om spullen mee te nemen waar in China moeilijker aan te komen is. Zo hebben we ook in Shanghai feestjes in het vooruitzicht waarbij ik spullen uit mijn verkleeddoos (pruiken, brillen, boa’s) nodig heb. Was ik toe aan een nieuwe Rummicub (mijn oude exemplaar heb ik bij de ouders van Eva achter gelaten) en moest mijn kaas voorraad weer aangevuld worden. Maar gelukkig geen problemen dit keer bij het inchecken en de douane. Fijn dat Jack 2x 23 KG mee mag nemen. Daar maak ik dan ook dankbaar gebruik van. Het wordt weer een nachtvlucht en heb ik een inslaappil ingenomen om toch beter aan mijn rust te komen. Het scheelde wel en zijn we van deur tot deur 18 uur onderweg. Na al die kou, storm en regen in Nederland is het een prettig ontvangst van 21 graden en zon. De lente is in Shanghai al begonnen. De bloembollen in de potten in de tuin laten de eerste hyacinten en narcissen al zien. Het is weer even ‘landen’ maar ook fijn om thuis te zijn en pik ik het leven in Shanghai weer op. Deze week staat in het teken van het afscheid van mijn grote vriendin Marie-Thérѐse en haar man Jean. Ze gaan volgende week vertrekken naar Chicago. Morgenavond hebben we een etentje met de meiden en zaterdag hier in huis een fare-well party. Zo ook heb ik morgen een afspraak bij de orthopeed om mijn knie na te laten kijken.

Ik breng jullie volgende keer in blog 39 op de hoogte van alles wat nog staat te gebeuren. Maak er een mooie week van!! Heel veel liefs! Lenneke!!