Lenneke in Shanghai deel 48

Hoi beste bloglezers,

Het is dinsdagmiddag en al weer bijna twee weken geleden dat ik mijn laatste verhaal heb geschreven. Als jouw dagen goed gevuld zijn ‘vliegt’ de tijd voorbij. Er is dan ook weer veel gebeurd waar ik jullie graag deel vanuit wil laten maken.

Week van donderdag 30 mei t/m 6 juni. Jessie, mijn nichtje en haar vriend Tom zijn twee weken bij ons op bezoek. Deze week zijn ze 4 dagen naar Hangzhou (de Westlake) geweest. Ze hebben daar alle hoogte punten bezocht en vooral heel veel in de mooie natuur gelopen. “De natuur en cultuur schoten er zeker niet tekort” zoals Jessie het heeft omschreven in mijn Gastenboek. Ik vraag al onze bezoekers hierin hun bevindingen te schrijven. Voor mij heel fijn om terug te lezen en om eventueel een volgend programma aan te passen. Op zondag, inmiddels is een weekje vakantie voor Jack begonnen, zijn we met de metro naar het Drakenboot Festival gegaan. Voor ons de eerste keer om dit hier mee te maken. Leuk voor Jessie en Tom om dit ook ‘mee te pikken’. In Helmond vond ik het altijd een hele gezellige happening vooral ook om wat er omheen georganiseerd werd. Daar is hier geen sprake van. Alleen de races op de rivier. Elke race starten er 4 boten, grote of kleine. Het gaat er heel serieus aan toe. Het gaat over een afstand van 500 meter en zo ontzettend hard. De roeiers ‘hakken’ met hun peddels in zo’n hoog tempo in het water dat zelfs de trommelaar het niet bij kan houden. Het is meteen duidelijk in welke boten de westerlingen zitten, komen als laatste binnen. Minder getraind dus. De Chinezen zelf zijn ook zo fanatiek. In de middag stond onze wekelijkse River Cycle Tour, op het programma. Met z’n vieren zeker zo gezellig en het levert aan onze gasten een positieve bijdrage om een indruk te krijgen van Shanghai.

Maandag, op tijd uit de veren. Compleet met backpack eerst met de metro en daarna met de hoge snelheidstrein (2 uur en 40 minuten) waarna 1,5 uur in de bus, op weg naar Sanqingshan. Een Unesco Heritage berggebied. Van deur tot deur waren we toch nog zo’n 7 uur onderweg, 500 KM verderop. We kwamen in een dorpje ten noorden van het natuurpark terecht waar we een hotel hadden besproken. Vanaf het moment dat we de trein instapten hebben we 4 dagen geen westerlingen meer gezien. Dat geeft wel aan hoe onbekend dit gebied is en gaf ons alleen nog maar meer een vakantie gevoel. Het dorpje leek wel een wintersport locatie, weinig mensen op de been en wij voelden ons als een bezienswaardigheid. Na een goede nachtrust en stevig ontbijt namen we om 9 uur onderaan de gondellift afscheid van Tom. Hij gaat zich de komende twee dagen vanwege zijn hoogtevrees beneden vermaken. Na boven op 1294 M hoogte de kaart met de hike routes bestudeerd te hebben was er zo een keuze gemaakt wat we gingen ondernemen. De paden waren allemaal verhard en afgezet met een goede reling. Zo ook heel veel trappen te beklimmen. Tot het hoogste punt van onze eerste dag (1500 M) maar liefst 1365 treden…Ik ben van het tellen en vond het een geschikte (quiz) vraag voor Jack en Jessie. Natuurlijk niet geraden. Al snel werden we geconfronteerd met de meest mooie vergezichten en achter elke berg weer een nieuwe adembenemende panorama. Zie de foto’s die ik toevoeg. Het zijn er zo veel dat het moeilijk is om keuzes te maken. Waarschijnlijk wordt het dan toch een apart Albelli boek. Na de lunch in het restaurant van een hotel op grote hoogte hebben we daar onze bagage in een kamer achter gelaten daar we daar ook konden overnachten. Hierna nog een prachtige ronde gemaakt met als afsluiting een zeer welkom pilsje op een soort van terras. De volgende dag hadden we de wekker al op 4.30 uur gezet. Het was al aardig licht maar de zonsopkomst moest nog intreden. Na ruim 800 trappen gelopen te hebben naar een plateau zagen we de zon voorzichtig ‘om het hoekje’ van de bergen tevoorschijn komen. Daarna begonnen we om 6.30 uur al aan een vervolg van onze verkenning van een ander gedeelte van het park. Het voordeel als je zo vroeg van start gaat is de rust en stilte, extra genieten dus. Dit echter tot de lift gaat lopen en de eerste Chinese toeristen naar boven komen en duidelijk van zich laten horen. Vooral de groepen onder begeleiding van een gids.  Onderweg kwamen we een glazen platform tegen, hangbrug, vijvers, tempel, pagode en weer onbeschrijflijk mooie uitkijk posten. Op een gegeven moment kwamen we op een kale rots terecht, alsof we op ‘het topje van de wereld’ stonden. Zo’n bijzondere belevenis! Ook was er een gedeelte wat door een bosrijk gebied ging waar wij over houten vlonders liepen. Weer een hele andere ervaring. Uiteindelijk na weer een lokale lunch moesten we helaas aan de terugtocht beginnen richting de kabelbaan. Beneden troffen we Tom al snel en raakten we niet uitgepraat over deze grandioze ervaring. Fijn dat hij zich ook goed had vermaakt. Na een heerlijke maaltijd,  massage voor Jessie en mij, was het goed rusten. Je voelt dan toch wel aan je lijf dat je flink bent bezig geweest. Dag 4 gingen we met een voldaan en tevreden gevoel weer richting Shanghai. Dit hadden we voor geen goud willen missen!

Vrijdag, alsof we nog niet genoeg in beweging waren geweest de afgelopen dagen sprongen Jessie, Tom en Jack al op tijd op de fiets richting de rivier. Een ‘looptraining’ van Jack en Jessie langs de rivier stond op het programma onder begeleiding van Tom op de fiets. Onder tussen kon ik mijn aandacht weer op mijn studie richten. Het maken van oefenexamens…In de middag toch nog even naar de Fake Market om de nodige souvenirs in te slaan. ’s Avonds met de metro naar de Bund waar we vanaf het dakterras van Bar Rouge een prachtig uitzicht hadden  over de Huang Pu River. Dit mag je niet missen! Zo beland je dan al weer bij de laatste dag van een twee weekse vakantie. Als afsluiting toch nog een fietstocht door de stad naar M50. Een wijk wat je met Strijp zou kunnen vergelijken. Veel industrieel erfgoed met galeries, ateliers, winkeltjes en barretjes. Een mooie laatste dag. Het weer had op 1 dag na (de 1e) zo ontzettend goed meegewerkt! Na het avond eten, een douche en ingepakt te hebben was het afscheid nemen bij de metro. Poehh vond ik toch weer even moeilijk. Maar dat hoort er allemaal bij. Thuisgekomen lees ik dan met plezier de door Jessie geschreven review in mijn “Gastenboek van Hotel Shanghai”. Fijn om te lezen dat de verwachtingen ruim zijn overtroffen. Dat ze China op verschillende manieren hebben leren kennen met als hoogte punt; Sanqingshan! Ook Jack en ik hebben er van genoten om deze lieve schatten een stukje China te laten zien.

Inmiddels is Jack 5 dagen op zakenreis en heb ik ‘het rijk’ alleen om uit te rusten van de afgelopen twee intensieve weken. Zo ook kan ik mezelf rustig voor bereiden, wat nog heel erg nodig is, op het examen Chinees van a.s. zondag. Hoe dat gaat aflopen lezen jullie in Blog 49!! Lieve allemaal , maak er nog een mooie week van! Veel liefs, Lenneke