Lenneke in Shanghai, deel 95

Lieve blog lezers,

Vandaag een hele mooie dag gehad. Samen met Gina afgesproken. Haar man is 9 december naar Nederland vertrokken om kerst met hun dochter, zij studeert in Canada, te vieren. Hij had haar al een jaar niet meer ontmoet. Gina zelf is met hun twee zonen nog in Shanghai. Alle schoolgaande kinderen mogen de stad niet uit. Doen ze dit wel dan moeten ze daarna in quarantaine. Geen prettige situatie maar zoals ook jullie in Nederland maak je er iets van. Tijd dus voor gezelligheid en samen de stad in. Halverwege de ochtend troffen we elkaar bij People’s Square. Gina had al nagedacht over een mooie plek om koffie te drinken. Ze nodigde mij uit om het Marriott Hotel op de 34e verdieping te bezoeken. Voor mij nieuw en zeer verrassend. Wat een uitzicht…. Onbeschrijflijk mooi. Je kunt bijna helemaal rondlopen en een groot deel van de stad overzien. We troffen het wel, een heldere lucht, zon en maar liefst 12 graden. Na een lekker bakkie en veel plaatjes geschoten te hebben klaar voor een wandeling. Via de Nanjing Road, de Kalverstraat van Shanghai, naar De Bund. Daar over de promenade gelopen en van het heldere zicht genoten. Nu was het mijn beurt om een gelegenheid voor te stellen om te lunchen. The Captain, had ik bedacht. Voor Gina nieuw en op loop afstand. Helaas boven aangekomen, gesloten, pas om 17.00 uur open. De telefoon als navigatie erbij en op naar een volgende plek. Het werd M on the Bund. Beide waren we er nog nooit geweest. Sjiek maar prima. “Als je jezelf niet kietelt, lach je nooit…” De tijd vliegt als je het gezellig hebt. Nog wat foto’s gemaakt op het prachtige dakterras en daarna afscheid van elkaar genomen. Een geslaagde dag.

Vorige week heb ik twee keer mijn ‘oma-skills’ geoefend. Thee drinken bij Mylou en de 7 maanden oude Livia bewonderd. Ze begint al aardig eenkennig te worden en was helemaal niet blij met deze voor haar vreemde vrouw…. Maar geduld doet wonderen en nadat ze in de gaten had dat haar moeder haar echt niet bij mij achter liet was het goed en wilde ze zelfs op het kleed spelen. Ze liet mij haar ‘omdraai-kunstje’ al zien. Knap hoor. Woensdag heb ik met Deborah, haar zoontjes Marcus (4) en Alexander (2) van school gehaald. Play time!!! Met Marcus kerst Lego bouwen en daarna in The Dogs House (grote doos) boekjes gelezen. Heel gezellig. Alexander zocht de rust op, wat wil je als 2-jarige na een hele dag school. Voor deze jonge gezinnen valt het niet mee als de kindjes opa en oma niet kunnen ontmoeten en omgekeerd ook natuurlijk. Ik kan me helemaal voorstellen wat het betekent. Zo ook is er nog geen perspectief. Prettig dat FaceTime bestaat.

De donderdagmiddag hadden Wilma en ik voor elkaar vrij gehouden. We kozen dit keer om op de fiets naar Xintiandi (nieuw paradijs) te gaan. Het zeer kleine Shikumen (stenen poort) Open House Museum stond nog op ons lijstje. De wijk Xintiandi is in 1999 volledig gerenoveerd. De traditionele steegjes zijn in tact gebleven maar restaurants en dure winkeltjes hebben hun intrek in de gebouwen genomen. Het is nu vooral voor toeristen een zeer aantrekkelijke buurt. In het museum kun je nog zien hoe de oorspronkelijke bewoners er huisden begin jaren ’20. De moeite waard.

Zaterdag was mijn verjaardag. Inmiddels 59 lentes ‘jong’. Bedankt allemaal voor de felicitaties!!! Het werd een dag vol verrassingen. Aan het ontbijt mocht ik een 3 weken eerder geleverd pakket eindelijk uitpakken. Een prachtig familie foto album kwam tevoorschijn. Ik was zeer onder de indruk en kon mijn tranen niet bedwingen. Alle familie leden staan er ruimschoots in. De prachtigste en gezelligste plaatjes. Ze hadden mij niet blijer kunnen maken. Normaal ben ik zelf degene die de albums maakt, hoe fijn is het dan om er zelf ook een te ontvangen! Goed dat ik hier ben, had het ‘thuis’ denk ik niet gekregen. Ook zat in het pakket van iedereen een felicitatie kaart met heel veel lieve en mooie woorden en prachtige foto’s van de kinderen. Mijn dag kon niet meer stuk. Ik besefte meteen hoe bevoorrecht ik ben om van zo’n warme en liefdevolle familie deel uit te maken. De sfeer is nu veel gezelliger in huis met de nieuwe Bleu Tooth speaker, cadeau van Jack. Onverwacht kwam Joye op bezoek. Ze is onze Chinese ex-bovenbuurvrouw en inmiddels vriendin. Ze bracht een mooi keramisch thee setje mee. Na de lunch samen op de fiets naar de kerstmarkt. Andere Nederlanders treffen onder het genot van Gluhwein.  Als afsluiting van de dag op naar de uitnodiging van Hans en Wilma, Jetty en Henk-Jan bij het Henan Country Cuisine restaurant. Een heerlijk en vooral gezellig cadeau. Ook Dirk kwam na zijn zakenreis mij ook nog even live feliciteren.  Thuisgekomen liep mijn telefoon ROOD aan van alle lieve felicitatie berichtjes. Mijn whatsapp en Facebook kan ik alleen thuis (ivm VPN) gebruiken. Dat is het enige voordeel van 7 uur tijdverschil. Het was een echte ‘feestdag’. 

Na een drukke zaterdag op zondag een rustige fietstocht naar de rivier gemaakt. Was weer een hele tijd geleden voor mij. Op de terugweg de Longhua Tempel nog eens bezocht. Normaal straalt het heel veel rust uit. Dit keer niet, het was er zo druk. Heel veel mensen die er na zo’n bewogen jaar hun wensen en goede voornemens wilden achter laten.

Als afsluiting van deze blog wil ik jullie heel veel sterkte wensen tijdens de Lockdown!! Het zal niet meevallen om met zoveel beperkingen de feestdagen te vieren. Met het zicht op betere tijden is het ook positief om  intenser aandacht aan elkaar te geven. Maak er iets moois van, dat gaat jullie lukken. Geniet van de kerst! Heel veel liefs, Lenneke!!