Lenneke in Shanghai, deel 96

Lieve trouwe blogvolgers,

De laatste week van 2020 is ingegaan. Ik blik liever niet terug maar probeer het kort. Het was zo’n veel bewogen jaar voor iedereen. Er zijn mensen die erg ziek zijn geweest, een dierbare hebben verloren, zonder werk zijn komen te zitten of erg veel zware over uren hebben moeten draaien. Zo ook zijn er mensen die zich zeer eenzaam gevoeld hebben of waar hun leven 360 graden is omgekeerd. Daarnaast zijn er veel gezinnen die onzekerheid hebben over de toekomst. De wereld zal nooit meer terug gaan naar het ‘oude normaal’ en we zullen moeten wennen aan het ‘nieuwe normaal’. Ook dit zal voor iedereen anders zijn. Wel vreemd voor mij om dit te schrijven aan de andere kant van de wereld waar het leven al maanden geleden het ‘nieuwe normaal’ heeft opgepikt. Wij volgen dagelijks het Nederlandse nieuws en zijn erg betrokken bij wat er zich bij jullie afspeelt. Nu met deze ‘Totale Lockdown’ moet het gaan lukken om het virus onder controle te krijgen. Als nou al die “WAPPIES” (een nieuwe versie op het lied van Youp van het Hek op zijn wel bekende “FLAPPIE”, leuk om op You Tube terug te kijken) ook nog hun ‘aanpassingen’ kunnen doen….. Ik hoor veel verschillende geluiden. Zo zijn er mensen die er geen moeite mee hebben om zich aan de regels aan te passen. Eigenlijk genieten ze wel van de rust en vullen hun tijd en sociale leven op gepaste manier in. Het mooie is dat je met minder mensen om je heen intensiever contact hebt. Meer ‘quality time’ samen. Ze leggen zich bij de hele situatie neer, blijven positief en weten dat het goed komt. Een ander verhaal zijn natuurlijk de tegenhangers. Heel moeilijk om die op andere gedachten te brengen. Gelukkig zijn ze verre in de minderheid. 

Voor Jack en mij is het afgelopen jaar ook geheel anders verlopen dan we hadden kunnen denken. Zo werden we hier in China al in januari geconfronteerd met Corona en maakten de drastische maatregelen van dichtbij mee. Zijn we eerder dan geplant voor de wintersport vakantie naar Nederland gegaan. In plaats van een periode van 2 weken werden het 8 maanden. We hebben genoten van ons verblijf en gelukkig kon Jack zijn werk voortzetten. We hebben veel tijd met familie en vrienden kunnen doorbrengen en zelfs 2 vakanties ‘meegepikt’. Zo heeft de hele situatie veel ons ook veel voordelen opgeleverd. Onze terug reis had wat ‘voeten in aarde’ maar werd 16 oktober een feit. Inmiddels zijn we al weer 8 weken thuis, hebben we de kerst met vrienden gevierd en gaan het jaar speciaal afsluiten. De eerste ander half jaar vond ik het prettig om van bezoek naar bezoek te leven. Of we kregen hier vakantiegangers of ik moest me voorbereiden op een vakantie of bezoek aan Nederland. Nu dus helemaal anders. Helaas geen gasten meer. Zo jammer dat ik ons zo bijzondere leven hier niet meer aan anderen kan laten zien. Gelukkig kan ik mijn belevenissen op deze manier met jullie delen. 

De kerstdagen hebben we dit jaar anders beleefd dan we gewend waren. In Helmond vierden we de eerste kerstdag altijd met mama, de zus van Jack, Marianne, en mijn dierbare vriendin Susan. Tweede kerstdag brachten we altijd met mijn hele familie door, zo’n 25 man. Om beurten bij Kees, An, Lenn of Lies. Degene die ‘aan de beurt’ was organiseerde een activiteit in de middag.  Alle soorten bezigheden hebben we de afgelopen jaren gedaan. Van schaatsen, speurtochten tot escape rooms, spelletjes circuit of muziek quiz. Daarna een gezellig samen zijn en lekker eten. Een dag waar we allemaal erg naar uit keken. Dit jaar niet……. ,uitleg is overbodig.

Wat wij wel gedaan hebben was toch verrassend. Kerstavond zijn we samen in volledige kerst outfit met Dirk, Ans en Bas naar het Pearl Theater gegaan. We hadden ingeschreven voor een Christmas Dinner Show. We startten de avond met een heerlijk buffet. Daarna heeft een “leading lady” de presentatie voor de avond verzorgd. In het publiek zaten her en der zangers die om de beurt hun mooiste kerstliederen ten gehore brachten. Tijdens de eind-muziek, door de DJ verzorgt, werd door de ‘Fuwuyuan’, bediening, ons laatste drankje aangekondigd…… Zag er vreemd uit, de meeste mensen verlieten de zaal. Ondertussen liep de zaal vol met jongelui, hoofdzakelijk Chinezen. Er bleek die avond nog een 2e show op het programma te staan. De huisband verscheen op het podium en jawel we konden nog volop genieten van een geweldig live optreden. Ze speelden van de Beatles tot U2, Adele en Led Zeppelin. Heel verrassend, konden we toch nog onze heupen losgooien. Een geslaagde avond.

Eerste kerstdag vierden we met z’n 10-en bij ons thuis. Op het einde van de middag arriveerde iedereen in feestelijke kleding. Onder het genot van de meegebrachte lekkere hapjes en drankjes vermaakten we onszelf prima. De gezelligheid werd echter door mij onderbroken. Tijd voor een verrassing. Ik kon het niet laten om voor iedereen een aardigheidje in te pakken compleet voorzien van een gedicht. Om de beurt kreeg iemand de aandacht bij het voorlezen van het gedicht en werd er gelachen om het cadeau. Alle verrassingen werden goed ontvangen (gelukkig). Na afloop van deze geslaagde avond ging iedereen met een tevreden en goed kerstgevoel naar huis.

Tweede kerstdag stond in het teken van een optreden met het koor in het Pudong Shangri-La Hotel. We waren met 17 en mochten twee keer ons best doen. Tussendoor trad Henk-Jan, een zeer gedreven muzikant en de man van Jetty, op. Hij speelde een repertoire van kerstliederen op de vleugel. Een genot om naar te luisteren. Het is een best sjiek hotel met veel glitter en glammer. Het was fijn om dit met elkaar te doen. Na afloop ging een gedeelte daar een lunch nuttigen, wij gingen met de metro naar huis. We hadden nog al wat eten over van de vrijdag dus hadden we onze Chinese vriendinnen Eva en Joye gevraagd om ons ervan te verlossen. Weer een gezellige avond. Eva en Joye komen graag bij ons. Ze zijn erg geïnteresseerd in ons leven hier en vinden het met elkaar ook erg gezellig. Ze spreken beide vloeiend Engels maar als ze in het Chinees tegen elkaar beginnen……. Hebben wij even tijd voor ons zelf.......

Gisteren hadden we met Simon en Angela afgesproken. Zij komen uit Engeland en hij is een van de 5 westerlingen van Jack al zijn 500 collega’s hier. Toen we net hier waren zagen we hen regelmatig daarna niet meer dus nu weer tijd om ‘bij te praten’. Na een borrel bij ons thuis zijn we naar het “Delivino” restaurant gewandeld, 15 minuten verderop. We hadden volop te vertellen en ook weten we nu dat het leven wat we hier leiden niet vanzelfsprekend is, het kan ook anders. Je bent zelf in de hoofdrol en vult het naar eigen behoeften en tevredenheid in. We zien elkaar vast weer.

Zo meteen gaan we onze koffers pakken. Kim, de bovenbuurvrouw, is net de deur uit voor de verzorg instructies voor Guusje. Morgen gaan we voor 6 dagen op reis. Samen met Dirk, Hans en Wilma, Ans en Bas hebben we een georganiseerde trip. We vliegen 2 uur landinwaarts naar Zangjiajie. Het wordt ook wel de Avatar mountains genoemd omdat er de film is opgenomen of als decor heeft gediend. Zo ook bezoeken we er een 300 najaar oud stadje, Fenghuang. Het moet allemaal erg de moeite waard zijn. Zo vieren we daar dus ook de jaarwisseling. Heel bijzonder. We kijken er erg naar uit en ik zal jullie er in mijn volgende blog uitgebreid verslag over doen. Dit is de site mocht je er nieuwsgierig naar zijn.

https://mp.weixin.qq.com/s/suL3OkSQ6JLbDm4k3e4ffQ

Als afsluiting van mijn blog wil ik jullie een gezellige jaarwisseling wensen en het aller beste voor een goed, gezond en virusvrij 2021!!! Heel veel liefs en tot in 2021!! Lenneke