Lenneke in Shanghai deel 28

Hallo allemaal,

Donderdag 22 november. Voordat ik aan mijn dag begin eerst even een appje naar Lies, mijn zus, ze wordt vandaag 55 jaar. Ook een ex collega, Nicole, heet ik welkom bij de Sara Plus Club. Ze wordt vandaag 50. Het is hier overdag nog 17 graden en ’s nachts daalt de temperatuur tot 8 graden. Heerlijk najaarsweer kun je wel zeggen. Wel hebben we de afgelopen week 2 hele dagen regen gehad. Dan ziet Shanghai er toch heel anders uit. Vooral de wegen in de stad lopen helemaal vast door het verkeer. Veel minder mensen te voet, op de fiets of met de brommer. Maar even terug naar vorige week.

Vrijdag 15 november. Sinds 3 weken heb ik me bij een koor, “The Silver Singers”, gevoegd. Na twee keer repeteren al een uitvoering. Vandaag gaat het gebeuren. We hebben ons optreden tijdens een kerstmarkt op de Amerikaanse school. Ik moet om 13.00 uur al de deur uit om met de metro op tijd te zijn op een compound van medekoorleden. Met hun chauffeur kan ik meerijden naar de school aan de andere kant van de stad. We zijn in totaal met z’n achten. Onze dirigente Silver, vandaar onze koornaam,  is een over enthousiaste Canadese zang en drama coach. Door haar heb ik besloten om toch wekelijks mee te doen. Ook al is er voor mij 1,5 uur reistijd mee gemoeid. Ze weet op de juiste manier en vol overgave de liedjes aan te leren. Naast het verbeteren van onze zangtechniek is ze ook erg goed in het overbrengen van het plezier hebben in het zingen. Waar het uiteindelijk om gaat. We zijn allemaal in een afgesproken kleur gekleed. Het oog wil ook wat. Ik kijk mijn ogen uit op dit scholen complex. We repeteren voor de uitvoering nog een keer in de hal van het theater. Jeetje de grote zaal is bijna net zo groot als Het Speelhuis, en dat voor een school. Je kunt wel zien waar de hoge college gelden terecht komen. Later gaan we naar de hal waar het kerst evenement plaatsvindt. Wij zingen 6 liedjes meerstemmig op het podium. Na afloop maken wij ook onze ronde over de markt. We kopen nog wat kerstcadeautjes, eten een hapje en gaan voldaan naar huis. Uiteidelijk ben ik net voor 20.00 uur thuis. Toch weer een hele tijd op stap geweest.

Zaterdag 16 november.  Eind van de middag komen Marie-Therese en Jean ons met hun chauffeur ophalen. We drinken een borrel in een aardige gelegenheid in de French Concession. Daarna wandelen we naar een Italiaans restaurant. In september hebben we Jean voor het laatst gezien dus er is inmiddels weer genoeg stof om ‘bij te kletsen’. Het is een avondje gezellig genieten en ouderwets lachen met elkaar. Ik word treurig bij de gedachte dat we van deze fijne mensen, inmiddels goede vrienden, in maart volgend jaar afscheid moeten nemen.                     

Zondag 17 november. Elke ochtend als ik wakker wordt zijn er wel een paar whatsapp berichtjes. Deze keer ook een gezellig nieuwtje; onze vrienden Els en Leo zijn voor de tweede keer opa en oma geworden. Vesper heeft er een broertje bij gekregen, Iven. Gelukkig is alles goed met moeder en kind. Ik geniet van de mooie foto’s die Els heeft meegestuurd.                                                                                                                                               Het is voor Jack inmiddels 3,5 week geleden dat hij is geopereerd. Zijn herstel is goed verlopen. Vandaag gaat hij dan ook weer op reis naar Beijing. Vanwege het slechte weer is er  geen taxi te krijgen naar het vliegveld dus ga ik met hem mee wegbrengen met de metro. Jack loopt nog met 2 krukken samen met een rolkoffer en rugzak niet zo handig. Gelukkig op tijd aanwezig en nadat hij heeft ingecheckt en van zijn koffer verlost nemen we afscheid. Ik heb namelijk nog een leuke middag activiteit voor de boeg.                                                                                                                                                                                                                                                      De Nederlandse Vereniging organiseert een Sinterklaas middag in het Pearl Theater. Gelukkig komt de Sint altijd te laat en ben ik zodoende, na 2 uur onderweg te zijn geweest, net op tijd. Ik heb met Eva, mijn Chinese vriendin, afgesproken. Kris haar Nederlandse vriend heeft deze traditie al helemaal uit de doeken gedaan. Ze verwonderd zich erg over wat er allemaal gebeurd. De Sint met z’n “veeg Pieten”, de liedjes en cadeautjes. Het is een ouderwets gezellige middag. Samen met de juffen van de Language One School (Nederlandse School) en enkele koorleden zingen we op het podium. Na het uitzwaaien van de Sint worden de kinderen nog goed vermaakt door een jongleur die ook nog samen met de kinderen trucjes uitvoert. Deze middag ontmoet ik veel bekenden en is met de nodige hapjes en drankjes erg goed verzorgd.

Maandag 19 november. Vandaag lekker een dagje alleen thuis. Ook wel weer eens prettig. De tijd aan mezelf en met niemand rekening te hoeven houden. Jack is namelijk 3 weken thuis geweest. Dat ben ik echt niet gewend maar was wel gezellig. In de avond pik ik het sporten weer eens op. Mijn bedoeling is toch om het spinnen twee keer in de week aan te houden. Het voelt na afloop weer helemaal goed.                                                               Het tijdverschil met Nederland is nu 7 uur. Dit betekent dat het bellen met thuis tot 16.00 uur (23.00 uur onze tijd) jullie tijd kan. Zo probeer ik toch wekelijks contact te houden door te bellen of door te face timen met de familie. Voordat je het weet hang je zo een half uur aan de lijn. Ik blijf graag goed op de hoogte zeker nu er met de kinderen zo veel gaande is.

Dinsdag 20 november. Mijn gehakt, kipfilet en vis haal ik in de supermarkt. Meestal de Carrefour. Nu is er sinds kort een Swiss Boutcher, zo’n kwartiertje fietsen bij ons vandaan, gekomen. Vandaag daar maar eens naar toe. Nu de herfst is ingetreden heb ik zo’n zin in een lekkere pan stoofvlees. De vitrines liggen helemaal vol met het lekkerste vlees. Met een rugzak vol met stoofvlees, hamburgers, cordon blue, speklapjes, worsten en varkenslapjes kan ik voorlopig weer vooruit. De vriezer is er goed mee.                                                                                                                                                                                                                                                       In de tuin ligt het al aardig vol met bladeren. De eerste herfstbuien hebben we ook al gehad. Tijd om het houten tuinmeubilair maar eens op te ruimen. Het is zonde om het de hele winter buiten te laten staan. Ik maak plaats in de kleine logeerkamer. Het past mooi op de helft van het bed tot de “winterslaap” weer achter de rug is.

Woensdag 21 november. Vandaag samen met Marie-Therese naar de Fakemarket in Pudong. Ze komt mij ophalen. Gelukkig is het er niet te druk en kunnen we op ons gemak rondstruien. Eerst even naar Jim. Hij weet alles van telefoons, TV-kastjes, telefoons en de nieuwste gadgets. We kopen de nodige spullen en hij zet de laatste apps voor de TV op ons kastje. Nu hebben we keuzes te over om de juiste kanalen te bekijken. Daarna op zoek naar een winterjas voor mijn nichtje. Moet haar even uit bed bellen om te overleggen. Ook voor ons zelf kiezen wij een jas uit. Nu het ‘moment supreme’...de prijs. Niets voor mij om daar over te onderhandelen maar voor Marie-Therese is het een uitdaging. Ik heb inmiddels wel van Jack geleerd dat ik dan vooral, hoe moeilijk het ook is, mijn mond moet houden. En jawel hoor, we gaan naar huis met 3 winterjassen voor de prijs nog minder dan die de winkeljuffrouw in eerste instantie voor een jas vroeg. Dit gaan we samen vieren met een heerlijke lunch. Een geslaagde dag!

Zo is er weer een week voorbij. Ik wens de kinderen veel plezier tijdens deze spannende Sinterklaas tijd. De maand december staat voor de deur, huiselijke warmte en gezelligheid in aantocht. Ik heb er zin in. Een hele fijne week voor jullie allemaal. Veel liefs, Lenneke